Marianne Mendt
In dit artikel gaan we Marianne Mendt in detail onderzoeken, een onderwerp/persoon/datum die de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Met een diepgaande aanpak zullen we de verschillende aspecten met betrekking tot Marianne Mendt onderzoeken, waarbij we gedetailleerde informatie, deskundige analyses en gevarieerde meningen verstrekken. Van de impact ervan op de samenleving tot de mondiale implicaties ervan, dit artikel probeert licht te werpen op een onderwerp/persoon/datum die op meerdere gebieden tot discussie en belangstelling heeft geleid. Door de presentatie van relevante gegevens, interviews met experts en een evenwichtige aanpak willen we een compleet en verrijkend beeld bieden van Marianne Mendt.
Marianne Mendt, geboren als Marianne Krupicka (Wenen, 29 september 1945), is een Oostenrijkse zangeres en actrice.
Als kind volgde ze klassieke-zangles en piano. Na de handelsschool werkte ze bij een wasmiddelbedrijf. Daarna werd ze jazzzangeres en zong in de band The Internationals, waarmee ze door Europa toerde. In 1970 keerde ze naar Wenen terug en werd ze door Gerhard Bronner ontdekt.
Ze vertegenwoordigde Oostenrijk op het Eurovisiesongfestival 1971 met het lied Musik. Het was drie jaar geleden dat Oostenrijk nog eens meedeed en de terugkeer was niet erg geslaagd, want Marianne Mendt eindigde zestiende.
Ze werd vooral bekend door haar liedjes in het Weense dialect.
In 2005 organiseerde ze een jazzfestival.
Bekende liedjes
- Berlin - 1981
- Komm, alter Pianospieler
- Gute Lieder sind wie Pistolen - 1972
- Musik - 1971
- Wia a Glockn - 1970
Cd's
- 1994 "Momendt"
- 1997 "Jazz-Mendt-Live"
- 2000 "Freunde und Propheten" zum 30-jährigen Jubiläum
- 2003 "Momendts"
Films
- "Meine schöne Tochter", 2004
- "Dinner For Two", 2003, Mag. Stefanie Wörmann
- "Jetzt erst Recht!", 2003
- "Dolce Vita & Co", 2001
- "Bride of the Wind", 2001
- "Die Jahrhundertrevue" 1999 (TV)
- "Qualtingers Wien", 1998
- "Black Flamingos", 1998
- "Der See", 1996
- "Kaisermühlen-Blues", 1992, Gitti Schimek
- "Vier Frauen sind einfach zuviel", 1992
- "Die verlorene Wut", 1989
- "Ein Mann nach meinem Herzen", 1987
- "Ti for Tu", 1972
Externe link
