In de wereld van vandaag is Taoïsme een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Of het nu komt door de impact ervan op de samenleving, de relevantie ervan in de populaire cultuur of de invloed ervan op de wereldeconomie, Taoïsme heeft bewezen een onderwerp van universeel belang te zijn. Naarmate de tijd vordert, blijft de belangstelling voor Taoïsme groeien en evolueren, wat het belang ervan in de hedendaagse samenleving aantoont. In dit artikel zullen we alle aspecten met betrekking tot Taoïsme in detail onderzoeken, van de oorsprong tot de huidige impact ervan, met als doel een compleet en actueel overzicht van dit onderwerp te bieden.
Filosofie | |
Geschiedenis van de filosofie | |
––– Vakgebieden ––– | |
Cultuurfilosofie · Esthetica · Ethiek · Filosofie van de geest · Geschiedfilosofie · Kennistheorie · Logica · Metafysica · Rechtsfilosofie · Sociale filosofie · Taalfilosofie · Wetenschapsfilosofie | |
––– Westerse filosofie ––– | |
Presocratische filosofie · Antieke filosofie · Middeleeuwse filosofie · Renaissance-filosofie · Moderne filosofie · Postmoderne filosofie · Hedendaagse filosofie | |
––– Oosterse filosofie ––– | |
Chinese filosofie · Taoïsme · Confucianisme · Indische filosofie · Hindoeïsme · Boeddhisme · Japanse filosofie . Iraanse filosofie | |
––– Religieuze filosofie ––– | |
Christelijke filosofie · Joodse filosofie · Islamitische filosofie | |
Portaal Filosofie |
Taoïsme | ||||||||||||||||||
Percentage van taoïsten per land | ||||||||||||||||||
Naam (taalvarianten) | ||||||||||||||||||
Vereenvoudigd | 道教 | |||||||||||||||||
Traditioneel | 道教 | |||||||||||||||||
Pinyin | dàojiào | |||||||||||||||||
Wade-Giles | Tao-chiao | |||||||||||||||||
|
Het taoïsme, ook wel geschreven als daoïsme of tauïsme, is een Chinese mystieke, filosofische en religieuze stroming, waarbij zowel de filosofie als de religie zich baseren op de mystieke basis van Lao Zi. Het taoïsme gaat over hoe te handelen in het leven en de eenwording met de Tao.
De teksten Daodejing, Zhuangzi en Liezi vormen de basis en zijn op schrift gesteld in de vierde en derde eeuw voor onze tijdrekening.
Het taoïsme heeft zich parallel aan het confucianisme en boeddhisme ontwikkeld. Deze drie stromingen vormen gezamenlijk de basis voor het neo-confucianisme (zie ook: Lijst van religies en spirituele tradities). Als religie heeft het taoïsme taoïstische tempels, taoïstische priesters en heilige plaatsen, zoals de heilige bergen in China.
Letterlijk betekent Tao bron/weg/doelgericht-gaan, hetgeen ook in het Chinese karakter voor Tao valt te herkennen.
De Daodejing is een bundel met 81 korte teksten. Laozi wordt beschouwd als de auteur, alhoewel de verzameling teksten waarschijnlijk niet één auteur heeft gehad, maar geleidelijk is gegroeid.
De teksten gaan over meditatie, hoe juist te handelen in het leven en geven uitleg over ons bestaan. Ze gaan over innerlijke beheersing door meditatie, maar worden als politieke filosofie beschouwd als richtlijn voor een heerser voor goed leiderschap. Deze teksten zijn eerst mondeling overgeleverd, in een ritme ondergebracht, geordend, aangepast, en uiteindelijk rond 370-350 v.Chr. opgeschreven. Het boek bestaat uit twee delen, de meest gebruikelijke volgorde is waarschijnlijk de authentieke volgorde. In een graf uit de tweede eeuw v.Chr. is een aantal oude handschriften gevonden (waaronder de vier geschriften van de Gele Keizer) en het geschrift in de volgorde Dedaojing.
De Zhuangzi kan volgens Kristofer Schipper gezien worden als het eerste commentaar op de Daodejing; het geschrift bevat meer dan honderd citaten en verwijzingen naar de Daodejing. Latere commentatoren zoals Hanfei Zi, Heshang Gong en Wang Bi gebruikten de mystieke uitspraken van Lao Zi als basis en rechtvaardiging van hun eigen filosofische denkbeelden. In de tweede eeuw n.Chr. ontstond de religieuze vorm van het Daoïsme doordat, volgens Zhang Daoling, Lao Zi aan hem verscheen in het jaar 142 en hem aanwijzingen gaf.
Zoals Kristofer Schipper aangeeft in zijn vertaling is "de beoefening van de Meditatie het uitgangspunt van de gedachtewereld van de Laozi/Daodejing en het Daoïsme in het algemeen". Los van de sociaal-politieke uitleg van de Daodejing bevat het geschrift veel aanwijzingen voor de Wijze, meditatie en innerlijke houding zoals Wu wei. In H.16 van de Daodejing (in de vertaling van Schipper):
In de Zhuangzi (vert. Schipper) in H.11 geeft Wijde Weetniet het advies:
In de aan Lao Zi toegeschreven geschriften de Qing Jing Jing en de Nei riyong jing en de uit de school van Lao Zi afkomstige Nei Yeh staan veel directe richtlijnen voor meditatie en innerlijke houding.
Het vroege, meditatieve Daoïsme van Lao Zi en Zhuang Zi is een belangrijke bron van het Zenboeddhisme. Dit ontstond door een vermenging van Daoïsme en Boeddhisme vanaf de 4e eeuw n.C. als Ch'an, met een vlucht vanaf de zesde eeuw n.C. met de legende van de komst van Bodhidharma naar China. Ch'an werd later in Japan Zen.
Het taoïsme heeft zich in de loop van de eeuwen ontwikkeld van mystiek tot een strenge ethisch/politieke filosofie en tot een populaire religie. Volgens het taoïsme bevindt alles zich in een perfecte harmonie die niet statisch is, maar in voortdurende verandering. Het evenwicht wisselt steeds en niets kan bestaan zonder zijn tegendeel. Wie met de stroom van verandering mee gaat, kan de volmaakte mens worden. Een ander belangrijk thema is de onsterfelijkheid van de mens. Met behulp van magie en alchemie worden pogingen ondernomen dit doel te bereiken. Leven in eenheid met de natuur was het oorspronkelijke ideaal. De klassieke taoïstische geleerde trok zich daartoe terug uit de mensenmaatschappij en leefde als een kluizenaar in de wildernis (op veel prenten wordt hij zo afgebeeld).
Bronnen/Voetnoten
|