Tegenpaus Constantijn II
In de wereld van vandaag is Tegenpaus Constantijn II een onderwerp dat de aandacht heeft getrokken van miljoenen mensen over de hele wereld. Of het nu vanwege zijn relevantie vandaag, zijn impact op de samenleving of zijn historisch belang is, Tegenpaus Constantijn II is erin geslaagd zichzelf te positioneren als een onderwerp van algemeen belang op sociaal, cultureel, politiek en economisch gebied. Door de jaren heen is Tegenpaus Constantijn II het onderwerp geweest van talloze studies, debatten en controverses, wat heeft geleid tot een beter begrip en analyse van de verschillende dimensies ervan. In dit artikel zullen we het fenomeen Tegenpaus Constantijn II en de implicaties ervan in ons dagelijks leven grondig onderzoeken, met als doel licht te werpen op een onderwerp dat nog steeds grote belangstelling en nieuwsgierigheid genereert in de huidige samenleving.
| Constantijn II | ||||
|---|---|---|---|---|
| Leefde | ? - 769 | |||
| Tegenpaus | ||||
| Periode | 28 juni 767 - 1 augustus 768 | |||
| Tegenpaus van | Stefanus III (IV) | |||
| Lijst van tegenpausen | ||||
| ||||
Constantijn II (Latijn: Constantinus; gestorven 6 augustus 769) was tegenpaus van 28 juni 767 tot 1 augustus 768.
Constantijn werd geboren in Nepi in een adellijke Romeinse familie. Na de dood van paus Paulus I trok zijn broer Toto, graaf van Nepi, op naar Rome, daarbij geholpen door Toscaanse troepen. De primicerius Christophorus (de hoogste wereldlijke bestuurder van Rome) zette hij gevangen. Zijn broer Constantijn installeerde hij als de nieuwe paus, ook al was hij geen geestelijke. Toto en Constantijn bestuurden ruim een jaar lang op tirannieke wijze samen de stad Rome.
In 768 hielpen Romeinse burgers Christophorus de stad te ontvluchten naar de Longobarden. Met hulp van de Longobardische koning Desiderius en zijn legers trok Christophorus op naar Rome. Toto en Constantijn probeerden nog wel de steun te krijgen van Pepijn de Korte van Frankrijk (een vijand van de Longobarden), maar deze hield zich afzijdig. In de zomer van 768 namen de Longobarden Rome in. Koning Desiderius benoemde op 31 juli de Longobardische Filippus tot nieuwe paus. Op 1 augustus riep Christophorus echter een kerkelijke rechtbank samen. Deze onthief Constantijn uit het pausdom, waarop Filippus zich vrijwillig terugtrok. De rechtbank benoemde Stefanus als nieuwe paus.
In 769 riep paus Stefanus een synode samen. Daar werd Constantijn veroordeeld tot levenslange boetedoening in een klooster. Zijn straf duurde echter niet lang, want later dat jaar werd Constantijn, samen met zijn zoon Sergius ter dood gebracht door Desiderius, vermoedelijk op aandringen van Stefanus.
Referenties
- (de) Stefanus III, lemma in Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon
- (en) Karen Rae Keck 'Stephen III/IV' op The Ecole Initiative
· 
· 