Ángela Molina

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Ángela Molina, badając jego pochodzenie, ewolucję i dzisiejsze znaczenie. Od pierwszych wzmianek po wpływ Ángela Molina na przestrzeni lat przyciągał uwagę i zainteresowanie wielu ludzi. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę zbadamy różne aspekty związane z Ángela Molina, w tym jego znaczenie historyczne, wpływ na kulturę popularną i rolę w życiu codziennym. Dzięki krytycznemu i wnikliwemu spojrzeniu odkryjemy, jak Ángela Molina pozostawił trwały ślad w różnych obszarach, pozostając dziś tematem zainteresowania i dyskusji. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i poznania Ángela Molina!

Ángela Molina
Ilustracja
Ángela Molina (2020)
Imię i nazwisko

Ángela Molina Tejedor

Data i miejsce urodzenia

5 października 1955
Madryt

Zawód

aktorka

Lata aktywności

od 1975

Multimedia w Wikimedia Commons
Molina podczas premiery filmu Drewniana skrzynka (2007)

Ángela Molina (ur. 5 października 1955 w Madrycie) – hiszpańska aktorka filmowa i telewizyjna. Znana m.in. z filmów Luisa Buñuela i Pedra Almodóvara.

Życiorys

Urodziła się jako trzecie z ośmiorga dzieci hiszpańskiego aktora piosenkarza Antonia Moliny (1928–1992). Studiowała balet, taniec hiszpański i dramat na Uniwersytecie w Madrycie (Escuela Superior de Madrid). Pracowała w cyrku we Francji i jako nauczycielka hiszpańskiego tańca klasycznego, zanim pojawiła się po raz pierwszy na kinowym ekranie w dramacie Nie zabijaj (No matarás, 1974). Rok potem wystąpiła w filmie kryminalnym Chronione (Las Protegidas, 1975) i komedii Nie chcę stracić czci (No quiero perder la honra, 1975).

Międzynarodową sławę zapewniła jej rola Conchity w dramacie Luisa Buñuela Mroczny przedmiot pożądania (Cet obscur objet du désir, 1977). Za postać kelnerki w obrazie Czarna warstwa (Camada negra, 1977) oraz za występ w filmie W sercu lasu (El Corazón del bosque, 1979) odebrała nagrodę Fotogramas de Plata.

Była czterokrotnie nominowana do nagrody Goya: jako Rosa w dramacie Środek nieba (La Mitad del cielo, 1986), za kreację w filmie fantasy Światła i cienie (Luces y sombras, 1988), jako Pepita w filmie muzycznym Chęci rzeczy (Las Cosas del querer, 1989) i za postać w melodramacie Pedro Almodóvara Drżące ciało (Carne trémula, 1997).

Zasiadała w jury sekcji "Cinéfondation" na 51. MFF w Cannes (1998). Przewodniczyła obradom jury konkursu głównego na 49. MFF w Berlinie (1999).

Jest rozwiedziona z Hervé Timarché, z którym ma troje dzieci. W 1995 wyszła za mąż za Leo Blakstada, z którym ma dwoje dzieci.

Wybrana filmografia

Filmy kinowe

Filmy TV

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot