Świadek (film 1985)
W dzisiejszym świecie Świadek (film 1985) to kwestia, która staje się coraz bardziej istotna w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na zdrowie, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w gospodarce światowej, Świadek (film 1985) stał się przedmiotem uwagi ekspertów, naukowców i ogółu społeczeństwa. W całej historii Świadek (film 1985) był przedmiotem debat i dyskusji, generując niezliczone opinie i perspektywy. W tym artykule zbadamy różne aspekty Świadek (film 1985), analizując jego ewolucję w czasie i jego dzisiejszą rolę. Od wpływu na technologię po znaczenie w sferze politycznej, Świadek (film 1985) nadal jest tematem powszechnego zainteresowania, który nadal budzi zainteresowanie i analizy.
| Gatunek |
kryminał |
|---|---|
| Rok produkcji |
1985 |
| Kraj produkcji | |
| Język |
angielski |
| Czas trwania |
112 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Muzyka | |
| Zdjęcia | |
| Produkcja | |
| Wytwórnia | |
| Budżet |
12 mln dolarów |
Świadek (ang. Witness) – amerykański kryminał z 1985 roku w reżyserii Petera Weira z Harrisonem Fordem i Kelly McGillis w rolach głównych.
Główne role
- Harrison Ford – Detektyw John Book
- Kelly McGillis – Rachel Lapp
- Lukas Haas – Samuel Lapp
- Josef Sommer – Komendant Paul Schaeffer
- Danny Glover – Detektyw James McFee
- Jan Rubes – Eli Lapp
- Aleksandr Godunow – Daniel Hochleitner
- Viggo Mortensen – Moses Hochleitner
Opis fabuły
Mały chłopiec, amisz, jest przypadkowym świadkiem morderstwa na dworcu. Policjant John Book otrzymuje zadanie aby ochronić jedynego świadka zabójstwa. W tym celu udaje się do wioski amiszów.
Powiązania
Hinduski film Paap nawiązuje tematyką do Świadka. Policjant ukrywa się w tej wersji nie u amiszów (jak w Świadku), ale w Himalajach w klasztorze buddyjskim.
Nagrody i nominacje
- Najlepszy scenariusz oryginalny – Earl W. Wallace, William Kelley, Pamela Wallace
- Najlepszy montaż – Thom Noble
- Najlepszy film – Edward S. Feldman (nominacja)
- Najlepsza reżyseria – Peter Weir (nominacja)
- Najlepsze zdjęcia – John Seale (nominacja)
- Najlepsza scenografia i dekoracje wnętrz – Stan Jolley, John H. Anderson (nominacja)
- Najlepsza muzyka – Maurice Jarre (nominacja)
- Najlepszy aktor – Harrison Ford (nominacja)
- Najlepszy dramat (nominacja)
- Najlepsza reżyseria – Peter Weir (nominacja)
- Najlepszy scenariusz – William Kelley, Earl W. Wallace (nominacja)
- Najlepsza muzyka – Maurice Jarre (nominacja)
- Najlepszy aktor dramatyczny – Harrison Ford (nominacja)
- Najlepsza aktorka drugoplanowa – Kelly McGillis (nominacja)
- Najlepsza muzyka – Maurice Jarre
- Najlepszy film – Edward S. Feldman, Peter Weir (nominacja)
- Najlepszy scenariusz oryginalny – Earl W. Wallace, William Kelley (nominacja)
- Najlepsze zdjęcia – John Seale (nominacja)
- Najlepszy montaż – Thom Noble (nominacja)
- Najlepszy aktor – Harrison Ford (nominacja)
- Najlepsza aktorka – Kelly McGillis (nominacja)
Przypisy
- ↑ Magdalena Kempna-Pieniążek: Formuły duchowości w kinie najnowszym. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2013, s. 190. ISBN 978-83-226-2129-5.