Świerk biały

W dzisiejszym świecie Świerk biały stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Jej konsekwencje obejmują aspekty naukowe i technologiczne, a także kwestie społeczne, gospodarcze i polityczne. Świerk biały przyciągnął uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, wywołując pożywną debatę i dyskusję. Jego wpływ znajduje odzwierciedlenie w wielu obszarach codziennego życia, od sposobu, w jaki się komunikujemy, po sposób, w jaki wykonujemy codzienne czynności. W tym artykule zbadamy różne aspekty Świerk biały i jego wpływ na nasze obecne środowisko.

Świerk biały
Ilustracja
Forma typowa, pokrój
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

nagonasienne

Klasa

iglaste

Rząd

sosnowce

Rodzina

sosnowate

Rodzaj

świerk

Gatunek

świerk biały

Nazwa systematyczna
Picea glauca (Moench) Voss
Mitt. Deutsch. Dendrol. Ges. 16: 93 1907.
Kategoria zagrożenia (CKGZ)

Zasięg
Mapa zasięgu
Multimedia w Wikimedia Commons

Świerk biały, świerk kanadyjski (Picea glauca (Moench) Voss) – gatunek wiecznie zielonego drzewa z rodziny sosnowatych (Pinaceae). Pochodzi z północnych obszarów Ameryki Północnej, od centralnej Alaski, na wschód do Nowej Fundlandii, na południe do północnych stanów Montana, Michigan i Mine. Występuje także odizolowana populacja w Górach Czarnych w Dakocie Południowej


Morfologia

Pokrój
Typowa, dziko rosnąca forma gatunku to drzewo o wysokości do 20-35 m, podobne pokrojem do świerka kłującego. Korona wąska, wąskopiramidalna
Pień
Kora cienka i łuskowata, odpada okrągłymi płatami o średnicy 5-10 cm.
Liście
Igły długie, tępe, o romboidalnym przekroju poprzecznym, z wierzchu niebiesko-zielone, od spodu niebiesko-białe. Po roztarciu silnie aromatyczne.
Szyszki
Długości 3-6 cm, zamknięte szerokie na 1,5 cm, otwarte osiągają do 2,5 cm średnicy. Łuski cienkie i giętkie, długości 15 mm. Nasiona są czarne, długości 2-3 mm, z brązowym, wiotkim skrzydełkiem o długości 5-8 mm.
  • Igły
    Igły
  • Młode szyszki
    Młode szyszki
  • Szyszka nasienna
    Szyszka nasienna
  • Nasiona
    Nasiona

Biologia i ekologia

Typowa forma gatunku w swoim naturalnym środowisku żyje do 350 lat. Kwiaty zapylane są przez wiatr. Szyszki dojrzewają w 4-6 miesięcy od zapylenia, nasiona rozsiewane są przez wiatr.

Zastosowanie

  • Drewno jest miękkie i lekkie. Używa się go do wyrobu papieru oraz w budownictwie jako budulec.
  • Jest uprawiany w wielu krajach świata jako roślina ozdobna w parkach i zieleni miejskiej. Jego dużo mniejsze i bardziej ozdobne kultywary są uprawiane w ogródkach przydomowych i parkach. Odmiany ozdobne o niewielkiej wysokości nadają się do ogródków przydomowych, do ogrodów skalnych i na wrzosowiska. Mogą też być uprawiane w donicach.

Odmiany ozdobne

'Conica'
  • 'Conica' – często uprawiana odmiana charakteryzująca się idealnie stożkowatą i gęstą koroną. Rośnie bardzo powoli; po 10 latach osiąga co najwyżej 1,5 m wysokości.
  • 'Alberta globe' – ma koronę kopulastą lub kulistą i osiąga wysokość do 1m
  • 'Echinoformis' – korona płaskokulista, igły delikatne, niebieskozielone. Osiąga wysokość do 1 m.
  • 'Laurin' – odmiana karłowata o koronie wąskostożkowej. Rośnie bardzo powoli (rocznie przyrasta tylko 2-3 cm).
  • 'Sanders blue' - rzadziej spotykana o srebrnych igłach, rośnie wolniej niż 'Conica' i ma szerszy pokrój.
  • 'Maigold' - wolno rosnąca o wąsko stożkowatym pokroju i efektownych przyrostach wiosennych, jednak blaknących z czasem.

Uprawa

Wszystkie odmiany świerka białego najlepiej rosną na glebach świeżych i wilgotnych, preferują stanowiska dobrze nasłonecznione. Uprawia się je z sadzonek wyhodowanych przez ogrodników (przez szczepienie), przy uprawianiu z nasion niektóre odmiany nie zachowują bowiem cech rośliny matecznej. Są wrażliwe na zanieczyszczenia powietrza, atakowane bywają przez mszyce i przędziorki, a w wilgotnych miejscach i przy długotrwałej wilgotnej pogodzie również przez choroby grzybowe.

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Pinales : Pinaceae, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– (ang.).
  3. ↑ M.J.M. Christenhusz i inni, A new classification and linear sequence of extant gymnosperms, „Phytotaxa”, 19 (1), 2011, s. 55–70, DOI: 10.11646/phytotaxa.19.1.3 (ang.).
  4. ↑ The Plant List. .
  5. ↑ Picea glauca, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  6. ↑ Germplasm Resources Information Network (GRIN). .
  7. ↑ a b c d Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
  8. ↑ a b Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.
  9. ↑ Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot