W dzisiejszym świecie Adam Halber to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Adam Halber zdołał wzbudzić zainteresowanie wielu różnych osób i organizacji. Jego wpływ znalazł odzwierciedlenie w różnych obszarach, od technologii po rozrywkę, w tym zdrowie i edukację. W tym artykule szczegółowo zbadamy Adam Halber, analizując jego implikacje, wyzwania i możliwe rozwiązania. Dodatkowo zbadamy, jak Adam Halber ewoluował na przestrzeni czasu i jaki wpływ wywarł na współczesne społeczeństwo.
Data i miejsce urodzenia |
7 listopada 1948 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 lutego 2015 |
Zawód, zajęcie |
polityk, dziennikarz |
Alma Mater | |
Stanowisko |
poseł na Sejm I i II kadencji (1991–1997), członek Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji (1997–2003) |
Odznaczenia | |
Adam Halber (ur. 7 listopada 1948 w Bydgoszczy, zm. 25 lutego 2015 w Warszawie) – polski polityk, dziennikarz, poseł na Sejm I i II kadencji.
Syn Zygmunta i Zofii. W latach 60. działał w 16 Warszawskiej Drużynie Harcerzy. W 1966 ukończył XIV Liceum Ogólnokształcące im. Klementa Gottwalda w Warszawie, a w 1972 studia na Wydziale Maszyn Roboczych i Pojazdów Politechniki Warszawskiej. W latach 1970–1985 był działaczem klubu „Stodoła”. Pracował jako dziennikarz, związany z m.in. z czasopismami „Radar”, „Magazyn Muzyczny”, „Pan”. W latach 1976–1997 współpracował z Polskim Radiem i Rozgłośnią Harcerską (m.in. przy audycjach Muzyka nocą, Sygnały dnia, Lato z radiem). W latach 1976–1985 przewodniczył Krajowej Radzie Prezenterów Dyskotek. Zasiadał w gronie ekspertów w dziedzinie muzyki rozrywkowej w teleturnieju „Wielka gra”.
Sprawował mandat posła na Sejm I kadencji, wybranego z listy Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. Należał do tzw. frakcji Małe Piwo, przekształconej w 1992 w Koło Poselskie „Spolegliwość”, następnie przeszedł do Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Z ramienia tego ugrupowania sprawował mandat posła II kadencji, wybranego z listy ogólnopolskiej kandydując w okręgu warszawskim. Od 1997 do 2003 był członkiem Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
W 1993 wystąpił w roli polityka w filmie telewizyjnym Tylko strach w reż. Barbary Sass. Na łamach „Tygodnika Angora” redagował cykl Jak powstają przeboje?, w którym przedstawiał historię powstania konkretnej piosenki – polskiej lub zagranicznej, która weszła do kanonu muzyki rozrywkowej. Cykl ten prezentowany był również w formie cotygodniowej audycji na antenie Programu I Polskiego Radia.
Był ojcem Małgorzaty Halber.
Pochowany 6 marca 2015 w Aleksandrowie. Pośmiertnie odznaczony przez Bronisława Komorowskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Wybory | Komitet wyborczy | Organ | Okręg | Wynik | |
---|---|---|---|---|---|
1991 | Polska Partia Przyjaciół Piwa | Sejm I kadencji | nr 37 | 2861 | |
1993 | Sojusz Lewicy Demokratycznej | Sejm II kadencji | nr 1 | 419 |