W dzisiejszym świecie Adam Mikołaj Goździewski pozostaje tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Z biegiem czasu jego znaczenie wzrosło i wpłynęło na różne sektory społeczeństwa. Od poziomu osobistego do poziomu zawodowego, Adam Mikołaj Goździewski okazał się kluczowym punktem, którego nie można zignorować. Jego wpływ rozprzestrzenił się na wszystkie zakątki świata, dotykając ludzi w każdym wieku, kulturach i warunkach. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Adam Mikołaj Goździewski oraz to, jak ukształtował i nadal kształtuje naszą rzeczywistość.
(2015) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
Adam Mikołaj Goździewski (ur. 5 grudnia 1996 w Łodzi) – polski pianista.
Absolwent Szkoły Muzycznej I stopnia w Skierniewicach w klasie fortepianu Anny Grzegorkiewicz-Ciesielskiej. Jest uczniem Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej II st. im. Zenona Brzewskiego w Warszawie w klasie prof. Joanny Ławrynowicz oraz prof. Krystyny Makowskiej-Ławrynowicz.
Występował w wielu salach koncertowych w Polsce, takich, jak Filharmonia Łódzka im. Artura Rubinsteina, Filharmonia Narodowa w Warszawie, Filharmonia Dolnośląska w Jeleniej Górze, Muzeum Narodowe w Warszawie, Dworek Chopina w Żelazowej Woli, Zamek Królewski w Warszawie, Łazienki Królewskie w Warszawie, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie, Stowarzyszenie Polskich Artystów Muzyków w Warszawie, Teatr w Teremiskach, Pałac Prymasowski w Skierniewicach, a także w wielu innych salach koncertowych.
Wspólnie z Julią Wrońską (skrzypce) oraz Mikołajem Burzyńskim (wiolonczela) tworzy trio fortepianowe, które zdobyło wiele prestiżowych nagród na ogólnopolskich i międzynarodowych konkursach muzyki kameralnej m.in. w Warszawie, Izabelinie, czy Rybniku. Trio prowadzi czynną działalność koncertową, występując m.in. w sali koncertowej Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie, Sali Balowej Zamku w Łańcucie, czy siedzibie Światowej Organizacji Własności Intelektualnej w Genewie.
Jest laureatem krajowych i międzynarodowych konkursów pianistycznych i kameralnych w Polsce, Słowenii, Rosji, na Ukrainie i we Włoszech.
Pracował pod kierunkiem takich pianistów, jak Ewa Pobłocka, Jerzy Romaniuk, Nelly Ben-Or (Wielka Brytania), Waldemar Wojtal, Andrzej Jasiński, Taras Wasko, Jose Gallardo (Argentyna, Niemcy), Lidia Triakina (Rosja), Aleksiej Sokołow (Rosja, Chiny), Przemysław Lechowski (Polska), Edward Zienkowski (Austria, Polska)
Jest stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Dyrektora Centrum Edukacji Artystycznej oraz Krajowego Funduszu na rzecz Dzieci.
kameralne: