Aleksander Bojemski
W dzisiejszym świecie Aleksander Bojemski to kwestia, która zyskała znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, ekonomię, technologię, zdrowie i kulturę, Aleksander Bojemski stał się kluczowym punktem dyskusji i debaty. Jej wpływ rozciąga się na arenie międzynarodowej, wpływając na podejmowanie decyzji i generując znaczące zmiany w wielu aspektach życia codziennego. W tym artykule zbadamy różne punkty widzenia i perspektywy związane z Aleksander Bojemski, analizując jego wpływ i znaczenie w dzisiejszym świecie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk inżynieryjnych | |
| Specjalność: architektura | |
| Alma Mater | |
| Profesura | |
| Uczelnia | |
| Okres zatrudn. |
1920 - 1939 |
| Dziekan Wydziału Architektury PW | |
Aleksander Józef Bojemski (ur. 17 marca 1885 w Kielcach, zm. 4 sierpnia 1944 w Warszawie) − polski inżynier i architekt, profesor Politechniki Warszawskiej.
Życiorys
Był synem Aleksandra i Tekli Felicji Krazue. W roku 1910 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki w Dreźnie. Po powrocie do Polski pracował u Władysława Marconiego. W 1917 ożenił się z Ernestyną Maringer. W latach 1919—1923 pracował w Ministerstwie Robót Publicznych, zajmując się sprawami budownictwa wiejskiego i małych miast. Od sierpnia 1920 do sierpnia 1921 służył ochotniczo w Wojsku Polskim w charakterze inżyniera-urzędnika zatrudnionego w zarządzie budowlano-kwaterunkowym centralnych urzędów Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od maja 1920 związany był z Wydziałem Architektury Politechniki Warszawskiej. Początkowo był asystentem (do 1924) i starszym asystentem (do 1929) w Katedrze Architektury Monumentalnej. Z dniem 1 września 1929 uzyskał nominację na zastępcę profesora i został kierownikiem Katedry i Zakładu Projektowania Wiejskiego (na miejsce prof. Rudolfa Świerczyńskiego, który objął Katedrę Projektowania Miejskiego). 1 września 1932 mianowano go profesorem nadzwyczajnym. Katedrą Projektowania Wiejskiego kierował do wybuchu wojny we wrześniu 1939. W latach akademickich 1934/1935 i 1935/1936 dziekan Wydziału Architektury. Był członkiem Stowarzyszenia Architektów Polskich i Towarzystwa Urbanistów Polskich. Podczas okupacji hitlerowskiej pozostawał w Warszawie uczestniczył w tajnym nauczaniu na poziomie akademickim dla studentów Wydziału Architektury. Formalnie do 1942 pozostawał fikcyjnym pracownikiem Powszechnego Zakładu Ubezpieczeń Wzajemnych w Warszawie. Po uruchomieniu przez Niemców w 1942 w gmachach politechnicznych Państwowej Wyższej Szkoły Technicznej został zatrudniony jako nauczyciel na Wydziale Budownictwa Lądowego i Wodnego, na którym prowadził wykłady i ćwiczenia z zasad projektowania budowli handlowych.
Został rozstrzelany podczas powstania warszawskiego. Jego ciało spoczęło na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (dokładne miejsce nieznane). Według informacji zawartej w książce Warszawa jakiej nie ma, autorstwa Stanisława Niewiadomskiego, rozstrzelanie Bojemskiego miało miejsce pod koniec września 1944.
Ważniejsze prace
- II nagroda w konkursie na miasto-ogród – Ząbki 1911
- projekt pawilonu przetworów ziemniaczanych na PWK – 1929
- gmach Auditorium Maximum Uniwersytetu Warszawskiego – 1930
- szkoła powszechna przy ul. Barokowej w Warszawie – 1935
- cokół pomnika księcia Józefa Poniatowskiego na pl. Saskim w Warszawie
- kolonie domów Żoliborz Urzędniczy i Żoliborz Oficerski – lata 30. XX wieku
- aula i gmach Zakładu Chemii Organicznej Uniwersytetu Warszawskiego
- projekt zagospodarowania terenu Frascati – II nagroda
Przypisy
- ↑ a b c d e Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 58.
- ↑ Elżbieta Borysowicz: Wykaz zmarłych Profesorów Politechniki Warszawskiej pochowanych na Powązkach w Warszawie. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2015, s. 14-15. ISBN 978-83-7814-461-8.
- ↑ SARP Warszawa. . .