Andrzej Kmicic
W dzisiejszym świecie Andrzej Kmicic stał się tematem o rosnącym zainteresowaniu i znaczeniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, gospodarkę czy codzienne życie ludzi, Andrzej Kmicic jest kwestią, której nie możemy zignorować. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane z Andrzej Kmicic, od jego początków i ewolucji po wpływy w różnych obszarach. Przyjrzymy się, jak Andrzej Kmicic zmienił nasz sposób życia i jak będzie nadal kształtował naszą przyszłość. Dodatkowo zbadamy potencjalne implikacje i wyzwania, jakie stwarza Andrzej Kmicic, a także możliwości i korzyści, jakie może przynieść. Przygotuj się na zanurzenie się w podróż pełną odkryć i refleksji na temat Andrzej Kmicic, tematu, który niewątpliwie naznaczy naszą teraźniejszość i przyszłość.
| Postać z Potopu | |
 Kmicic podczas kuligu z Oleńką (mal. Juliusz Kossak) | |
| Twórca | |
|---|---|
| Grany przez | |
Andrzej Kmicic – postać fikcyjna, główny bohater powieści Potop Henryka Sienkiewicza. Pojawia się też przejściowo w następnej części Trylogii (Pan Wołodyjowski).
Jako chorąży orszański był charakterystycznym przedstawicielem ówczesnej szlachty litewskiej, znanym z wojennych wyczynów potomkiem dawniej możnego, lecz zrujnowanego przez wojny z Moskwą rodu szlacheckiego ze Smoleńszczyzny.
Dzieje postaci
 |
Tę sekcję od 2019-09 należy dopracować |
Na początku Potopu, gdy przyjeżdża do Wodoktów, gdzie mieszka Aleksandra Billewiczówna, z którą ma się ożenić wedle testamentu Herakliusza Billewicza, ukazuje się jako warchoł i zabijaka. Następnie służy u księcia Janusza Radziwiłła, którego zdradzieckie zamiary poznaje dopiero w rozmowie z księciem Bogusławem. Kmicic, ujrzawszy zdradę obu Radziwiłłów, przeszedł na stronę konfederatów i Jana Kazimierza. Broniąc Ojczyzny, przybrał nazwisko Babinicz od miasteczka Babinicze leżącego w jego włościach, ponieważ na jego własnym ciążyło piętno zdrajcy. Brał udział w obronie Jasnej Góry, gdzie wysadził największą szwedzką kolubrynę. Następnie udał się na Śląsk do króla, gdzie podczas powrotu do kraju uratował Jana Kazimierza. Brał udział w bitwie pod Prostkami, dowodząc Tatarami krymskimi wspomagającymi Polaków.
Geneza postaci
Pierwowzorem tej postaci miał być strażnik wielki litewski Samuel Kmicic[potrzebny przypis]. Faktyczny literacki pierwowzór postaci Kmicica i jego „kompanii” stworzył jednak Józef Ignacy Kraszewski w powieści Szaławiła (1870) w osobie znanego awanturnika Zbisława Wierzchowskiego i jego towarzyszy. Jeden z nich – najbliższy przyjaciel, Jan Żubr przypomina swymi zasadniczymi cechami postać Jaromira Kokosińskiego, a ich pijacka biesiada w Żurowie to pomysł naśladowany w Potopie przez Sienkiewicza hulanką w Lubiczu. Na zapożyczenia te zwrócił już uwagę prof. Wincenty Danek.
Film i muzyka
- W filmie Obrona Częstochowy (1913, reż. Edward Puchalski) postać tę zagrał Bronisław Oranowski.
- W rosyjskiej produkcji Potop (Потоп) (1915, reż. Piotr Czardynin) jako Kmicic wystąpił Iwan Mozżuchin.
- W adaptacji filmowej Potopu (1974, reż. Jerzy Hoffman) w postać wcielił się Daniel Olbrychski.
- O tej postaci opowiada utwór Pan Kmicic autorstwa Jacka Kaczmarskiego.
Przypisy
- ↑ Por. J.I. Kraszewski: Szaławiła, Kraków 1962, s. 25–26.
- ↑ Szaławiła, dz. cyt., „Posłowie”, s. 171.
- ↑ Artur, Pan Kmicic www.kaczmarski.art.pl , www.kaczmarski.art.pl (pol.).