Anna Łukaszewska-Trzeciakowska
Dziś Anna Łukaszewska-Trzeciakowska pozostaje tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Wraz z postępem technologii i przemianami społecznymi Anna Łukaszewska-Trzeciakowska stał się centralnym problemem wpływającym na różne aspekty naszego codziennego życia. Niezależnie od tego, czy jest to poziom osobisty, zawodowy czy społeczny, Anna Łukaszewska-Trzeciakowska nadal wywołuje ciągłą debatę i analizy. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane z Anna Łukaszewska-Trzeciakowska, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego tematu, która nadal przyciąga uwagę szerokiego spektrum czytelników.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 sierpnia 1974 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
ekonomistka, urzędniczka państwowa |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
wiceminister klimatu i środowiska (2022–2023), sekretarz stanu w KPRM (2023), minister klimatu i środowiska (2023) |
Anna Romana Łukaszewska-Trzeciakowska (ur. 3 sierpnia 1974 w Warszawie) – polska ekonomistka i urzędniczka państwowa, w latach 2022–2023 podsekretarz stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska, w 2023 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i pełnomocnik rządu ds. strategicznej infrastruktury energetycznej, w 2023 minister klimatu i środowiska w trzecim rządzie Mateusza Morawieckiego.
Życiorys
Córka Romana i Izabelli. Absolwentka ekonomii na Uniwersytecie Warszawskim, odbyła również studia podyplomowe typu MBA. Początkowo związana z przedsiębiorstwem Bumar, gdzie była dyrektorem biura zarządu, koordynatorką i pełnomocnikiem ds. systemów informatycznych. Od marca do grudnia 2007 zajmowała kolejno stanowiska pełniącej obowiązki prezesa zarządu i prezesa zarządu Elektrowni Kozienice. Prowadziła działalność gospodarczą w zakresie doradztwa gospodarczego dla projektów energetycznych. Od 2017 do 2019 odpowiadała za sprawy korporacyjne i komunikację w Polskim Komitecie Energii Elektrycznej, następnie była pełnomocnikiem w Ministerstwie Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej odpowiedzialnym za model finansowania inwestycji strukturalnych. W latach 2020–2021 pełniła funkcję dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Warszawie. W 2021 podjęła pracę w koncernie PKN Orlen, obejmowała stanowiska prezesa Baltic Power i Orlen Neptun (przedsiębiorstw prowadzących działania z zakresu morskiej energetyki wiatrowej). Zasiadała w radach nadzorczych spółek Skarbu Państwa.
W lipcu 2022 została powołana na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Klimatu i Środowiska. W czerwcu 2023 zakończyła pracę w MKiŚ, przeszła następnie na stanowisko sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i pełnomocnika rządu do spraw strategicznej infrastruktury energetycznej. 27 listopada 2023 prezydent RP Andrzej Duda powołał ją na urząd ministra klimatu i środowiska w trzecim rządzie Mateusza Morawieckiego. Funkcję tę pełniła do 13 grudnia 2023.
Przypisy
- ↑ a b Dane osoby pełniącej funkcje publiczne. Instytut Pamięci Narodowej. .
- ↑ Janusz Petz: Dymisje w Elektrowni Kozienice. echodnia.eu, 19 marca 2007. .
- ↑ Dymisje w Elektrowni Kozienice. echodnia.eu, 9 grudnia 2007. .
- ↑ Anna Łukaszewska-Trzeciakowska wiceministrem klimatu i środowiska. gov.pl, 18 lipca 2022. .
- ↑ Dariusz Ciepiela: Anna Łukaszewska nową wiceminister klimatu. Przyszła z sektora energetycznego. wnp.pl, 18 lipca 2022. .
- ↑ Anna Łukaszewska-Trzeciakowska 2 czerwca 2023 r. kończy pracę na stanowisku wiceminister klimatu i środowiska. gov.pl, 2 czerwca 2023. .
- ↑ Nowy rząd premiera Mateusza Morawieckiego. gov.pl, 27 listopada 2023. .
| Minister Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa |
|
|---|---|
| Minister Środowiska |
|
| Minister Klimatu i Środowiska |
|
| W dniu zaprzysiężenia |
|
|---|
.jpg)