Antoine Clériade de Choiseul-Beaupré

W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Antoine Clériade de Choiseul-Beaupré, badając jego liczne aspekty, znaczenia i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Antoine Clériade de Choiseul-Beaupré był przedmiotem zainteresowania i debaty w całej historii, będąc tematem, który odbił się echem w różnych obszarach i kontekstach. Od jego początków do dzisiejszego wpływu, zbadamy jego wpływ na różne aspekty życia, od poziomu osobistego po globalny. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę będziemy starali się dogłębnie zrozumieć, czym jest Antoine Clériade de Choiseul-Beaupré i dlaczego jest tak ważny, oferując panoramiczną wizję zachęcającą do refleksji i wiedzy.

Antoine Clériade de Choiseul-Beaupré
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Francja

Data i miejsce urodzenia

28 września 1707
Daillecourt

Data i miejsce śmierci

7 stycznia 1774
Gy

Miejsce pochówku

Archikatedra św. Jana Chrzciciela w Besançon

Arcybiskup Besançon
Okres sprawowania

1755–1774

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

1 kwietnia 1755

Kreacja kardynalska

23 listopada 1761
Klemens XIII

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1 kwietnia 1755

Konsekrator

Gabriel-Florent de Choiseul-Beaupré

Współkonsekratorzy

Louis-François de Vivet de Montclus
Claude-Antoine de Choiseul-Beaupré

Antoine Clériade de Choiseul-Beaupré (ur. 28 września 1707 w Daillecourt, zm. 7 stycznia 1774 w Gy) – francuski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup Besançon, członek Akademii Stanisława w Nancy od 1751 roku.

Życiorys

Pochodził z arystokratycznego rodu. 17 marca 1755 został wybrany arcybiskupem Besançon, którym pozostał już do śmierci. 1 kwietnia 1755 przyjął sakrę z rąk swojego stryja arcybiskupa Gabriel-Florenta de Choiseul (współkonsekratorami byli biskupi Claude-Antoine de Choiseul-Beaupré i Louis François de Vivet de Montelus). 23 listopada 1761 Klemens XIII wyniósł go do godności kardynalskiej. W 1769 nie brał udziału w konklawe wybierającym Klemensa XIV.

Bibliografia

Przypisy

  1. Małgorzata Durbas, Akademia Stanisława w Nancy (1750–1766), Kraków 2013, s. 379.