W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Béla Jenbach, analizując jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Wprowadzając czytelników w historię i kontekst Béla Jenbach, zagłębimy się w jego wiele aspektów i wymiarów, od jego wpływów kulturowych po implikacje w życiu codziennym. Dzięki kompleksowemu podejściu zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Béla Jenbach, zapewniając panoramiczny widok, który pozwoli nam zrozumieć jego znaczenie we współczesnej panoramie. Mamy nadzieję, że pod koniec tej lektury czytelnicy zyskają pełniejsze i wzbogacone zrozumienie Béla Jenbach, a jednocześnie poczują motywację do refleksji nad jego własnym znaczeniem i znaczeniem w ich życiu.
Béla Jenbach (właśc. Béla Jacobowicz, ur. 1 kwietnia 1871 w Miszkolcu, zm. 21 stycznia 1943 w Wiedniu) – austriacki aktor i librecista pochodzenia węgierskiego.
Urodził się w 1871 w Miszkolcu na Węgrzech w rodzinie żydowskiej. Po kilkuletnich wędrówkach po scenach prowincjonalnych został zatrudniony w wiedeńskim Burgtheater. Świetnie obeznany z literaturą dramatyczną, inteligentny i błyskotliwy, postanowił spróbować swoich sił na polu literackim. Jako współpracownika pozyskał Leo Steina, dobrze orientującego się na rynku operetkowym. Wspólnie wystartowali z wielkim sukcesem w 1915 Księżniczką czardasza. W 1920 nawiązał kontakty z Lehárem pisząc dla niego, wspólnie ze Steinem Białego mazura. W kolejnych latach miał odnieść sukcesy pisząc dla niego libretta Paganiniego (1925) i Carewicza (1927).
Jego żoną od 1914 była aktorka Anna Brandstätter. Przed ślubem dokonał konwersji na katolicyzm. Rozwód nastąpił w 1938. Od 1940 ukrywał się w piwnicy niedaleko Kaunitzgasse w Wiedniu. Po trzech latach mieszkania w piwnicy zachorował na raka żołądka. Zmarł w 1943, a jego żona osiem dni później. Rządy nazistowskie przeżyła tylko córka.