W tym artykule przyjrzymy się Biała dama i jego wpływowi na różne aspekty życia codziennego. Biała dama to temat, który przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o różnym pochodzeniu, wywołując szerokie zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. W całej historii Biała dama odegrał kluczową rolę w definiowaniu tożsamości, rozwoju technologicznego, relacji międzyludzkich i innych podstawowych aspektów ludzkiego doświadczenia. Poprzez szczegółową analizę sprawdzimy, jak Biała dama ukształtował i nadal kształtuje sposób, w jaki myślimy, czujemy i działamy w świecie. Dodatkowo zbadamy przyszłe implikacje Biała dama i jego znaczenie w stale zmieniającym się kontekście globalnym.
Muzyka | |
---|---|
Libretto | |
Liczba aktów |
3 |
Język oryginału | |
Źródło literackie |
powieść Waltera Scotta Guy Mannering i Klasztor |
Prapremiera |
1825 |
Premiera polska |
1827 |
Biała dama (La dame blanche) – trzyaktowa opera buffa. Libretto napisał Eugène Scribe, a muzykę François-Adrien Boieldieu.
Czas i miejsce akcji: rok ok. 1750, zamek hrabiów Avenel w Szkocji.
W domu dzierżawcy ma odbyć się chrzest, jednak sędzia, który miał zostać ojcem chrzestnym zachorował. Pojawia się George Brown, który obiecuje zostać ojcem chrzestnym w zamian za przenocowanie. Dikson zgadza się. Oficer dowiaduje się, że w sąsiednim zamku straszy, oraz o historii łączącej tamtą zjawę z jego gospodarzem (którego zjawa wzywa, aby przyszedł do zamku). Proponuje, że pójdzie tam zamiast Diksona. Okazuje się później, że za zjawę przebiera się Anna, którą wcześniej poznał oficer, zaś sam żołnierz to zaginiony hrabia, właściciel zamku, w którym straszy. Po odzyskaniu zamku młodzi przysięgają sobie dozgonną miłość.
Libretto zostało oparte na powieści Waltera Scotta Guy Mannering i Klasztor. Premiera w Paryżu w 1825 roku okazuje się niezwykłym sukcesem. Polska premiera w Warszawie w 1827 roku spotyka się z identycznym przyjęciem. Nawet Fryderyk Chopin podczas występu w Wiedniu w 1829 improwizuje na temat jednej z melodii z tej opery.