Bitwa nad Dunajcem (1288)

W tym artykule poruszony zostanie temat Bitwa nad Dunajcem (1288), który w ostatnich latach zyskał duże znaczenie ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Od momentu powstania Bitwa nad Dunajcem (1288) budzi coraz większe zainteresowanie wśród specjalistów i ogółu społeczeństwa, stając się tematem ciągłej debaty i refleksji. W tym artykule przeanalizowane zostaną różne aspekty związane ze Bitwa nad Dunajcem (1288), takie jak jego pochodzenie, ewolucja, implikacje i przyszłe perspektywy. Podobnie zbadane zostaną różne opinie i stanowiska dotyczące Bitwa nad Dunajcem (1288), w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji w tej kwestii.

Bitwa nad Dunajcem
III najazd mongolski na Polskę
Czas

1288

Terytorium

Polska

Strony konfliktu
wojska tatarskie górale podhalańscy
Dowódcy
Nogaj
brak współrzędnych

Bitwa nad Dunajcem (1288)bitwa stoczona zimą 1288 pomiędzy góralami podhalańskimi a wojskami mongolskimi pod dowództwem Nogaja podczas III najazdu mongolskiego na Polskę w XIII wieku.

Po nieudanym oblężeniu Krakowa przez południową armię mongolską jej wódz Nogaj dał rozkaz do przegrupowania wojsk i rozpoczęcia działań w rejonie ziemi krakowskiej i sieradzkiej. Równocześnie dwie kolumny sił mongolskich ruszyły w kierunku południowym. Większa i silniejsza dotarła pod Stary Sącz, gdzie doznała dotkliwej klęski. Natomiast druga ruszyła w kierunku Podhala. Wiadomo, że oddział atakujący Podhale spustoszył Podoliniec. Według tradycji ludowej w rejonie Doliny Kościeliskiej, której wylot znajduje się kilka kilometrów od początku Czarnego Dunajca, oddział tatarski starł się z pospolitym ruszeniem składającym się z miejscowych górali.

Bibliografia

  • Stefan Krakowski, Polska w walce z najazdami tatarskimi w XIII wieku, Wyd. MON 1956, str.217-218.