W tym artykule poruszony zostanie temat Bitwa nad Dunajcem (1288), który w ostatnich latach zyskał duże znaczenie ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Od momentu powstania Bitwa nad Dunajcem (1288) budzi coraz większe zainteresowanie wśród specjalistów i ogółu społeczeństwa, stając się tematem ciągłej debaty i refleksji. W tym artykule przeanalizowane zostaną różne aspekty związane ze Bitwa nad Dunajcem (1288), takie jak jego pochodzenie, ewolucja, implikacje i przyszłe perspektywy. Podobnie zbadane zostaną różne opinie i stanowiska dotyczące Bitwa nad Dunajcem (1288), w celu przedstawienia kompleksowej i wzbogacającej wizji w tej kwestii.
III najazd mongolski na Polskę | |||
Czas |
1288 | ||
---|---|---|---|
Terytorium | |||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
|
Bitwa nad Dunajcem (1288) – bitwa stoczona zimą 1288 pomiędzy góralami podhalańskimi a wojskami mongolskimi pod dowództwem Nogaja podczas III najazdu mongolskiego na Polskę w XIII wieku.
Po nieudanym oblężeniu Krakowa przez południową armię mongolską jej wódz Nogaj dał rozkaz do przegrupowania wojsk i rozpoczęcia działań w rejonie ziemi krakowskiej i sieradzkiej. Równocześnie dwie kolumny sił mongolskich ruszyły w kierunku południowym. Większa i silniejsza dotarła pod Stary Sącz, gdzie doznała dotkliwej klęski. Natomiast druga ruszyła w kierunku Podhala. Wiadomo, że oddział atakujący Podhale spustoszył Podoliniec. Według tradycji ludowej w rejonie Doliny Kościeliskiej, której wylot znajduje się kilka kilometrów od początku Czarnego Dunajca, oddział tatarski starł się z pospolitym ruszeniem składającym się z miejscowych górali.