W dzisiejszym świecie Bogusław Klimczuk jest przedmiotem rosnącego zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Od samego początku Bogusław Klimczuk przyciąga uwagę ekspertów, naukowców, badaczy i ogółu społeczeństwa, wywołując serię dyskusji i refleksji na temat jego wpływu, znaczenia i możliwych implikacji. Różne podejścia i perspektywy dotyczące Bogusław Klimczuk dały podstawę do powstania obszernego zasobu wiedzy i informacji, które obejmują aspekty historyczne i kulturowe, a także kwestie naukowe i technologiczne. W tym sensie ten artykuł ma na celu przedstawienie wszechstronnej i multidyscyplinarnej wizji Bogusław Klimczuk, uwzględniającej różne aspekty i podejścia, które pozwalają nam dzisiaj pogłębić jego zrozumienie i znaczenie.
Pseudonim |
Ryszard Marecki |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Zawód |
Bogusław Klimczuk, ps. Ryszard Marecki (ur. 19 października 1921 w Kozienicach, zm. 12 kwietnia 1974 Warszawie) – polski kompozytor, pianista, dyrygent.
Był absolwentem Konserwatorium Warszawskiego. Tuż po wojnie prowadził znany zespół „Boogie Band”, w którym grał na fortepianie. Jako pierwszy w Polsce tworzył muzykę bebopową. Od 1959 współpracował z Polskim Radiem (był twórcą Radiowego „Studia M2”). Tworzył muzykę instrumentalną, orkiestrową, pieśni, kantaty oraz operetki i musicale (Och, Laleczko!). Jego radiowa orkiestra występowała na festiwalach w Opolu i Sopocie. Był autorem popularnych rozrywkowych audycji radiowych: Piosenka od ręki, Radiowa piosenka miesiąca i in. Jego dorobek to ok. 250 piosenek, w tym takie przeboje jak: „Cóż wiemy o miłości” (słowa Andrzej Kudelski), „Czarny Alibaba”, „Andriusza” i „Rudy rydz”.
Od 2002 w Kozienicach organizowany jest Ogólnopolski Festiwal Piosenki jego imienia.
Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera C29-4-17).