Brama Żuraw w Gdańsku
Obecnie Brama Żuraw w Gdańsku to problem, który dotyka dużą liczbę ludzi na całym świecie. Wraz z postępem technologii i globalizacją, Brama Żuraw w Gdańsku stał się tematem o ogromnym znaczeniu w naszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę osobistą, rodzinną, zawodową czy społeczną, Brama Żuraw w Gdańsku wpływa na życie ludzi na różne sposoby. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Brama Żuraw w Gdańsku i omówimy różne perspektywy i rozwiązania pozwalające rozwiązać ten ważny problem dzisiaj.
 nr rej. 71 z 18.12.1959
| |
 Żuraw od strony zewnętrznej (Motławy) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Typ budynku | |
| Rozpoczęcie budowy |
1442 |
| Ukończenie budowy |
1444 |
Położenie na mapie Gdańska  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |
 54°21′02,20″N 18°39′27,27″E/54,350611 18,657575
| |
Brama Żuraw, Żuraw (niem. Krantor) – zabytkowy dźwig portowy i jedna z bram wodnych Gdańska, która mieści się nad Motławą, na końcu ulicy Szerokiej. Jest to jedna z filii Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku oraz największy i najstarszy z zachowanych dźwigów portowych średniowiecznej Europy.
Historia
Brama w tym miejscu o nieznanym wyglądzie istniała już w 1363, a z 1367 zachowała się łacińska wzmianka o dźwigu caranum. W obecnym kształcie Żuraw zbudowano w latach 1442-1444. Powstały dwie masywne, ceglane wieże i drewniany mechanizm dźwigowy, który był później podwyższany. Mimo że elewacje bramy od strony Motławy i miasta wyglądają inaczej, to cała konstrukcja utrzymana jest w stylu gotyku flamandzkiego. W początku XVII wieku Żuraw stracił swoje znaczenie militarne. Z czasem w ceglanych wieżach zamieszkano i utworzono warsztaty rzemieślnicze, a wraz z przebudową pomieszczeń wybito otwory okienne.
Od powstania służył przede wszystkim jako urządzenie portowe do załadunku towarów i balastu na statki oraz do stawiania masztów jednostek. Mechanizmem są dwie pary kół deptakowych o średnicy około sześciu metrów każde. Jako siłę napędową wykorzystywano ludzi stąpających wewnątrz tych bębnów. Urządzenie było w stanie podnieść ciężar dwóch ton na wysokość 27 metrów bądź, po sprzęgnięciu obu par kół, 4 t na wysokość 11 m.
Żuraw został podpalony w 1945, gdy miasto zdobyła Armia Czerwona. Część drewniana spłonęła, ale ocalała część murów. Bramę zrekonstruowano w końcu lat 50., a 18 grudnia 1959 Żuraw wpisany został do rejestru zabytków.
-
Żuraw od strony wewnętrznej (miasta) -
Żuraw od strony południowej
.jpg)
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie , Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 .
- ↑ Andrzej Januszajtis, Z dziejów gdańskiej nauki i techniki, 2015, str. 120-125, ISBN 978-83-7348-605-8.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych , kobidz.pl.
Bibliografia
- Eleonora Zbierska: Żuraw Gdański, Wyd. Gdańskie, Gdańsk 1993
Linki zewnętrzne
- Podstrona Muzeum Morskiego dotycząca Żurawia
- Hasło „Żuraw” w Encyklopedii Gdańska
- Pocztówki, grafika i rysunki w serwisie Polona.pl
| Zachowane bramy murów | |
|---|---|
| Zachowane bramy wodne | |
| Częściowo zachowane bramy | |
| Niezachowane bramy |
