W tym artykule poruszony zostanie temat Bruno Kirby, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Bruno Kirby przykuł uwagę badaczy, ekspertów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie w obecnym kontekście. Aby zapewnić kompleksowy i szczegółowy obraz Bruno Kirby, przeanalizowane zostaną odpowiednie aspekty, tło historyczne, przyszłe perspektywy i możliwe implikacje. Ta eksploracja pozwoli nam zrozumieć znaczenie Bruno Kirby w dzisiejszym społeczeństwie i jego wpływ w różnych obszarach. W całym artykule zbadane zostaną różne podejścia, opinie i dowody empiryczne, które przyczynią się do wzbogacenia zrozumienia Bruno Kirby i jego implikacji.
Imię i nazwisko |
Bruno Giovanni Quidaciolu Jr. |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1949 |
Data i miejsce śmierci |
14 sierpnia 2006 |
Zawód |
aktor, aktor głosowy, komik |
Współmałżonek |
Lynn Sellers |
Lata aktywności |
1971–2006 |
Bruno Kirby, właściwie Bruno Giovanni Quidaciolu Jr. (ur. 28 kwietnia 1949 w Nowym Jorku, zm. 14 sierpnia 2006 w Los Angeles) – amerykański aktor charakterystyczny.
Urodził się jako jeden z synów Lucille Garibaldi i aktora Bruce’a Kirby’ego, wł. Bruno Giovanni Quidaciolu Sr. (1925–2021). Miał brata Johna, który został trenerem aktorstwa. Dorastał w nowojorskiej dzielnicy Hell’s Kitchen, gdzie jego ojciec zabrał go do obejrzenia filmów na 42 ulicy i na zajęcia aktorskie w Actors Studio prowadzone przez Lee Strasberga. W 1967 jego rodzina przeniosła się do stanu Kalifornia. Pracował jako bileter w Radio City Music Hall.
Idąc w ślady ojca, po latach zaczął występować przed kamerą. Na ekranie zadebiutował jako Les w dramacie Młodzi absolwenci (The Young Graduates, 1971) u boku Dennisa Christophera. Występował jako Herbie Constadine w serialu ABC Pokój 222 (Room 222, 1969-1973). Pierwsze większe sukcesy przyszły wraz z rolą w sitcomie ABC Super (The Super, 1972), gdzie zagrał syna głównego bohatera. Znalazł się w obsadzie legendarnego dramatu kryminalnego Francisa Forda Coppoli Ojciec chrzestny II (The Godfather: Part II, 1974) i potem w miniserialu Saga rodu ojca chrzestnego (The Godfather Saga, 1977) jako młody Peter Clemenza, jeden z członków mafijnego klanu Corleone.
Pojawił się w dramatach: Na granicy (Borderline, 1980) z Charlesem Bronsonem, Ptasiek (Birdy, 1984), Uśpieni (Sleepers, 1996) jako ojciec Shakesa i Donnie Brasco (1997). Jednak widzowie najlepiej zapamiętali jego kreacje z komedii: Good Morning, Vietnam (1987), Nie jesteśmy aniołami (We're No Angels, 1989) u boku Roberta De Niro, Kiedy Harry poznał Sally (When Harry Met Sally..., 1989) z Meg Ryan, Nowicjusz (The Freshman, 1990), Oto Spinal Tap (This is Spinal Tap, 1984), Modern Romance (1981) i Sułtani westernu (City Slickers, 1991).
W 1991 zastąpił Kevina Spaceya i zadebiutował na scenie Broadwayu w roli mizernego gangstera Louiego w przedstawieniu Neila Simona Zagubiony w Yonkers (Lost in Yonkers) z Mercedes Ruehl.
Zmarł wieku 57 lat w wyniku komplikacji związanych z białaczką.
W 2003 poślubił aktorkę Lynn Sellers.