Buduar
W tym artykule zajmiemy się tematem Buduar z analitycznej i krytycznej perspektywy, w celu wywołania konstruktywnej debaty wokół tego tematu, który jest dziś tak aktualny. Zagłębimy się w jego różne aspekty, badając jego wpływ na społeczeństwo, jego implikacje historyczne i jego projekcję na przyszłość. Poprzez szczegółową i rygorystyczną analizę staramy się zaoferować wszechstronne i zrównoważone spojrzenie na Buduar, w celu wzbogacenia wiedzy i zachęcenia do głębokiej refleksji na ten niezwykle ważny temat.
.jpg)
Buduar (fr. boudoir) – wytwornie umeblowany i wykwintnie ozdobiony, niewielki pokój zajmowany przez panią domu.
Był to pokój niewielkich rozmiarów, którego umeblowanie stanowiły fotele, sofy, stoliki, biureczka. Umieszczony był zazwyczaj między salonem a sypialnią. Pełnił rolę gotowalni, miejsca wypoczynku pani domu, prywatnych spotkań, pisania listów i innych zajęć. Był odpowiednikiem gabinetu męskiego.
Pierwsze buduary powstały we francuskich pałacach w XVIII wieku. Powszechnie występował w okresie rokoka, klasycyzmu i romantyzmu. Moda na buduary przetrwała do XIX wieku, choć jeszcze w początkach XX wieku występował w bogatszych apartamentach.
Przypisy
- ↑ a b c d e Krystyna Kubalska-Sulkiewicz, Monika Bielska-Łach, Anna Manteuffel-Szarota: Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 53.
- ↑ a b c Sztuka świata. T. 17. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2013, ISBN 978-83-213-4726-4, s. 95.
- ↑ Słownik języka polskiego (red. Mieczysław Szymczak), T. 1, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1978, s. 213.
- ↑ a b c Witold Szolginia: Architektura i budownictwo. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 1982, s. 51
Bibliografia
- Witold Szolginia: Architektura. Warszawa: Sigma NOT, 1992, s. 31. ISBN 83-85001-89-1.
