Carlos Oviedo Cavada

W tym artykule zagłębimy się w Carlos Oviedo Cavada, temat, który wzbudził duże zainteresowanie w dzisiejszym społeczeństwie. Carlos Oviedo Cavada to koncepcja, która zyskała na znaczeniu w różnych dziedzinach, od nauki po kulturę popularną, a jej wpływ znacznie się rozprzestrzenił w ostatnim czasie. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty i wymiary Carlos Oviedo Cavada, analizując jego wpływ na życie codzienne, jego znaczenie w środowisku akademickim, a także jego obecność w technologii i rozrywce. Poprzez multidyscyplinarne podejście staramy się rzucić światło na Carlos Oviedo Cavada i zaoferować kompleksowe spojrzenie na to zjawisko, które przykuło uwagę wielu osób i grup we współczesnym społeczeństwie.

Carlos Oviedo Cavada
Kardynał prezbiter
Herb duchownego Pacem diebus nostris
Obdarz nasze czasy pokojem
Kraj działania

Chile

Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1927
Santiago

Data i miejsce śmierci

7 grudnia 1998
Santiago de Chile

Miejsce pochówku ?
Arcybiskup Santiago de Chile
Okres sprawowania

1990–1998

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Śluby zakonne

19 marca 1948

Prezbiterat

24 września 1949

Nominacja biskupia

21 marca 1964

Sakra biskupia

7 czerwca 1964

Kreacja kardynalska

26 listopada 1994
Jan Paweł II

Kościół tytularny

Santa Maria della Scala

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 czerwca 1964

Konsekrator

Alfredo Silva Santiago

Współkonsekratorzy

Manuel Sánchez Beguiristáin
Emilio Tagle Covarrubias

Carlos Oviedo Cavada, (ur. 19 stycznia 1927 w Santiago de Chile, zm. 7 grudnia 1998 w Santiago de Chile), chilijski duchowny katolicki, kardynał, arcybiskup metropolita Santiago de Chile.

Życiorys

Mając 17 lat wstąpił do zgromadzenia mercedariuszy, w którym złożył śluby wieczyste 19 marca 1948 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 września 1949 roku po ukończeniu studiów filozoficznych na wydziale prowadzonym przez zgromadzenie oraz studiów teologicznych na Papieskim Uniwersytecie Katolickim w Chile. Studia specjalistyczne w zakresie prawa kanonicznego odbył w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim, gdzie w 1953 roku uzyskał tytuł doktora. Po powrocie do Chile był nauczycielem religii i ojcem duchownym w kolegium św. Piotra Nolasco. W latach 1962-1963 był profesorem prawa kanonicznego na wydziale teologii Papieskiego Uniwersytetu katolickiego w Chile i prowadził seminaria na wydziale prawa. W tym okresie prowadził również apostolat chorych, aktywnie uczestniczył w działalności kilku stowarzyszeń katolickich. 21 marca 1964 roku Paweł VI mianował go biskupem tytularnym Beneventum i biskupem pomocniczym archidiecezji Concepción. W 1970 roku został wybrany sekretarzem generalnym Konferencji Episkopatu Chile. 25 marca 1974 roku Paweł VI mianował go arcybiskupem Antofagasty i administratorem apostolskim sede vacante prałatury Calama. 30 marca 1990 roku Jan Paweł II mianował go arcybiskupem Santiago de Chile, a 26 listopada 1994 roku wyniósł go do godności kardynalskiej z tytułem prezbitera Santa Maria della Scala. 16 lutego 1998 przekazał urząd swemu następcy.

Źródło