Children of Bodom

Children of Bodom

Children of Bodom podczas koncertu na festiwalu Masters of Rock 14 lipca 2007 roku. Od lewej: Alexi Laiho i Roope Latvala.
Inne nazwy	Inearthed (1993–1997)
Rok założenia	1993
Rok rozwiązania	2019
Pochodzenie	Espoo, Finlandia
Gatunek	melodic death metal, power metal, heavy metal, death metal, speed metal, thrash metal
Wydawnictwo	Spinefarm Records, Avalon/Marquee Inc.
Powiązania	Sinergy, Thy Serpent, Impaled Nazarene, Warmen, Masterplan, Norther, Hypocrisy
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Children of Bodom – fińska grupa muzyczna wykonująca szeroko pojętą muzykę heavymetalową. Powstała w 1993 roku w Espoo pod nazwą Inearthed, z inicjatywy gitarzysty i wokalisty Alexi’ego Laiho i perkusisty Jaski Raatikainena. Po nagraniu trzech kaset demo, w 1997 roku zespół przyjął nazwę Children of Bodom. Nazwa zespołu została zainspirowana niewyjaśnionym morderstwem nad jeziorem Bodom w Finlandii, znajdującym się nieopodal miasta Espoo. W 2009 roku zespół otrzymał nagrodę fińskiego przemysłu fonograficznego Emma-gaala za album Blooddrunk (2008).

Historia

Zespół powstał w 1993 roku w Espoo pod nazwą Inearthed z inicjatywy gitarzysty i wokalisty Alexi’ego Laiho i perkusisty Jaski Raatikainena. Skład uzupełnił basista Samuli Miettinen. W 1994 roku w Munkkiniemen Demostudio trio zarejestrowało cztery kompozycje. Materiał ukazał się na wydanej 12 grudnia tego samego roku kasecie zatytułowanej Implosion of Heaven. W 1995 roku skład opuścił Miettinen, który wraz z rodziną wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Tego samego roku duet Laiho i Raatikainen rozpoczął prace nad nowymi utworami. W lipcu w Astia-Studios zespół zarejestrował drugie demo pt. Ubiquitous Absence of Remission. Partie gitary basowej na potrzeby wydawnictwa zarejestrował Laiho. Z kolei ślady instrumentów klawiszowych nagrali obaj członkowie Children of Bodom. Wkrótce potem do zespołu dołączył basista Henkka Seppälä i gitarzysta Alexander Kuoppala.

Na początku 1996 roku skład uzupełnił także keyboardzista Jani Pirisjoki. W lutym tego samego roku ponownie w Astia-Studios kwintet nagrał trzecie demo pt. Shining. Kaseta ukazała się 14 lutego nakładem samego zespołu. Trzy kasety demo przysporzyły zespołowi popularności. Zainteresowanie zespołem wyraziła belgijska wytwórnia fonograficzna. Jednakże w międzyczasie korzystniejsze warunki umowy zaproponowała fińska firma Spinefarm Records. Z powodu obowiązującego Inearthed kontraktu grupa formalnie została rozwiązana by móc nawiązać współpracę z rodzimą wytwórnią muzyczną. W 1997 roku skład opuścił Pirisjoki, którego zastąpił Janne Wirman. Wówczas także muzycy przyjęli nazwę Children of Bodom, nawiązująca do morderstwa dzieci nad jeziorem Bodom. Sfinalizowany został także kontrakt z wytwórnią Spinefarm Records.

W odnowionym składzie kwintet nagrał debiutancki album. Wydawnictwo zatytułowane Something Wild ukazało się 16 lutego 1997 roku. Płyta dotarła do 20. miejsca listy najpopularniejszych albumów w Finlandii. Nagrania poprzedził split z zespołami Cryhavoc i Wizzard. Debiut był promowany podczas trasy koncertowej w ojczyźnie Children of Bodom wraz z norweskim zespołem blackmetalowym Dimmu Borgir. Do pochodzącego z płyty utworu „Deadnight Warrior” został zrealizowany teledysk który wyreżyserował Ed Grain. W 1998 Children of Bodom dało szereg koncertów w Europie wraz z zespołami Hypocrisy, Benediction i Covenant. Podczas tournée Wirmana zastąpił Erna Siikavirta, wówczas członek formacji Lordi.

Jeszcze w 1998 roku zespół powrócił do Europy z koncertami. Grupa występowała wraz z Dismember, Raise Hell, Night in Gales oraz Agathodaimon. Tym razem Wirman, któremu zobowiązania szkolne uniemożliwiły występy zastąpiła Kimberly Goss, związana poprzednio z grupą Therion. Poza regularną trasę koncertową muzycy Children of Bodom wystąpili także w Petersburg, poprzedzając Impaled Nazarene. W efekcie Laiho otrzymał zaproszenie od zespołu Miki Luttinena w którym objął funkcję drugiego gitarzysty. Drugi album zespołu pt. Hatebreeder ukazał się 14 kwietnia 1999 roku. Wydawnictwo oprócz rodzimej Finlandii trafiło także na niemieckie zestawie Media Control Charts, gdzie uplasowało się na 76. miejscu. Płytę promował singel „Downfall”, który dotarł do 1. miejsca fińskiej listy przebojów. Cykl koncertowy promujący drugą płytę rozpoczął się w Japonii. Zespół koncertował wraz z Arch Enemy, In Flames i Dark Tranquillity. Upamiętnie pobytu w Japonii ustanowił koncertowy album zatytułowany Tokyo Warhearts, wydany w październiku 1999 roku.

Latem 2000 roku w Abyss Studios w Szwecji we współpracy z producentem muzycznym Peterem Tägtgrenem zespół rozpoczął nagrania trzeciej płyty. 30 października 2000 roku został wydany album pt. Follow the Reaper. Czwarty album studyjny zespołu zatytułowany Hate Crew Deathroll został wydany 23 września 2003 roku. W międzyczasie skład opuścił Alexander Kuoppala. Nagrania dotarły m.in. do 1. miejsca fińskiej listy przebojów. Natomiast 25 sierpnia tylko w Japonii ukazała się kompilacja nagrań Children of Bodom pt. Bestbreeder From 1997 to 2000. Także w 2003 roku funkcję drugiego gitarzysty objął Roope Latvala. Na płycie zawierającej nagrania pochodzące z dotychczasowych albumów zespołu znalazła się wcześniej niepublikowana kompozycja „Rebel Yell” z repertuaru Billy’ego Idola.

6 października 2004 roku ukazała się pierwsza płyta DVD Children of Bodom pt. Trashed, Lost & Strungout. Na nośniku znalazły się utwory audio, w tym interpretacja „Bed of Nails” z repertuaru Alice Coopera, a także nagrania wideo z festiwalu Tuska Open Air. 14 września 2005 został wydany piąty album zespołu pt. Are You Dead Yet?. Płyta przyniosła formacji pierwszy sukces w USA, gdzie dotarła do 195. miejsca listy Billboard 200. Z kolei 30 listopada ukazała się singel DVD pt. In Your Face. Na płycie oprócz tytułowego utworu znalazł się zapis utworu „Sixpounder” z koncertu na festiwalu Wacken Open Air w 2004 roku.

11 października 2006 ukazał się drugi album koncertowy Children of Bodom pt. Chaos Ridden Years: Stockholm Knockout Live. Nagrania ukazały się także w formie wideogramu na płycie DVD. Na wydawnictwie znalazł się koncert zarejestrowany w Arenan w Sztokholmie 5 lutego 2006 roku. Szósty album studyjny grupy zatytułowany Blooddrunk został wydany 7 kwietnia 2008 roku. Promowana teledyskami do utworów „Blooddrunk”, „Hellhounds on my Trail” i „Smile Pretty for the Devil” płyta okazała się największym sukcesem komercyjnym w historii działalności zespołu. Materiał był notowany na listach sprzedaży w dziesięciu krajach w tym rodzimej Finlandii na miejscu 1., a także w Stanach Zjednoczonych gdzie dotarł do 22. miejsca listy Billboard 200.

Na początku 2009 roku zespół odbył europejską trasę koncertową wraz z zespołami Cannibal Corpse i Diablo. 22 września tego samego roku została wydana płyta Skeletons in the Closet. Na wydawnictwie znalazły się interpretacje utworów z repertuaru takich zespołów jak: Iron Maiden, Suicidal Tendencies, Ramones czy Sepultura. 8 marca 2011 roku ukazał się siódmy album studyjny zespołu pt. Relentless Reckless Forever. Do rozszerzonej wersji wydawnictwa została dołączona płyta DVD zawierająca instruktażowy materiał wideo zrealizowany przez Alexi’ego Laiho. Był to także czwarty z rzędu album Children of Bodom notowany na 1. miejscy fińskiej listy sprzedaży. W ramach promocji zostały zrealizowane teledyski do utworów „Was It Worth It?” i „Roundtrip To Hell And Back”.

1 listopada 2019 roku na swoim oficjalnym profilu w serwisie Facebook zespół poinformował, że 15 grudnia 2019 w Helsinkach odbędzie się ostatni koncert w obecnym składzie, po nim z zespołu odchodzą perkusista Jaska Raatikainen, klawiszowiec Janne Wirma oraz basista Henkka Seppäla. Ponieważ Raatikainen, Wirma i Seppäla pozostawali współwłaścicielami praw do nazwy zespołu, Laiho nie mógł się już posługiwać nazwą Children of Bodom. W tym samym roku Alexi Laiho i Daniel Freyberg założyli zespół Bodom After Midnight, nazwany od tytułu utworu z płyty Follow The Reaper. Dołączyli do nich basista Mitja Toivonen i perkusista Waltteri Väyryne. W 2020 zespół rozpoczął pracę nad płytą studyjną i zagrał pierwszy występ na żywo. Alexi Laiho zmarł 29 grudnia 2020.

Muzycy

Ostatni skład zespołu Alexi Laiho – wokal prowadzący, gitara rytmiczna, gitara prowadząca (1993-2019) Henkka Seppälä – gitara basowa, wokal wspierający (1996–2019) Janne Wirman – instrumenty klawiszowe (1997–2019) Jaska Raatikainen – perkusja (1993–2019) Daniel Freyberg – gitara rytmiczna, gitara prowadząca, wokal wspierający (2016-2019) Muzycy koncertowi Antti Warman – gitara rytmiczna, gitara prowadząca, wokal wspierający (2015-2016) Erna Siikavirta – instrumenty klawiszowe (1998) Kimberly Goss – instrumenty klawiszowe (1998)

Byli członkowie zespołu Roope Latvala – gitara rytmiczna, gitara prowadząca, wokal wspierający (2003-2015) Alexander Kuoppala – gitara rytmiczna (1995–2003) Jani Pirisjoki – instrumenty klawiszowe (1995–1997) Samuli Miettinen – gitara basowa (1993–1995)

Oś czasu

Dyskografia

Rok	Tytuł	Pozycja na liście										Certyfikat
		USA	FIN	NOR	SWE	DEU	AUT	CHE	FRA	AUS	JPN
1997	Something Wild Data: 16 lutego 1997 Wydawca: Spinefarm Records	–	20	–	–	–	–	–	–	–	–	FIN: złota płyta
1999	Hatebreeder Data: 14 kwietnia 1999 Wydawca: Spinefarm Records	–	6	–	–	76	–	–	–	–	83	FIN: złota płyta
2000	Follow the Reaper Data: 30 października 2000 Wydawca: Spinefarm Records	–	3	–	–	46	38	–	88	–	67	FIN: złota płyta
2003	Hate Crew Deathroll Data: 23 września 2003 Wydawca: Spinefarm Records	–	1	–	36	45	–	–	74	–	29	FIN: złota płyta
2005	Are You Dead Yet? Data: 14 września 2005 Wydawca: Spinefarm Records	195	1	–	16	16	42	79	67	–	17	FIN: złota płyta
2008	Blooddrunk Data: 7 kwietnia 2008 Wydawca: Spinefarm Records	22	1	25	28	10	19	50	161	48	12	FIN: złota płyta
2011	Relentless Reckless Forever Data: 8 marca 2011 Wydawca: Spinefarm Records	42	1	–	47	20	29	43	104	47	20	FIN: złota płyta
2013	Halo of Blood Data 7 czerwca 2013 Wydawca: Nuclear Blast	54	2	–	26	18	28	24	109	–	16
2015	I Worship Chaos Data: 2 października 2015 Wydawca: Nuclear Blast	92	1	–	–	20	36	26	74	–	25
2019	Hexed Data: 8 marca 2019 Wydawca: Nuclear Blast	–	1	–	–	–	15	14	94	–	–
„–” pozycja nie była notowana.

Albumy koncertowe

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		FIN	DEU
1999	Tokyo Warhearts Data: 11 października 1999 Wydawca: Spinefarm Records	33	–
2006	Chaos Ridden Years: Stockholm Knockout Live Data: 11 października 2006 Wydawca: Spinefarm Records	28	75
„–” pozycja nie była notowana.

Kompilacje

Rok	Tytuł	Pozycja na liście
		FIN	DEU	AUT	JPN
2003	Bestbreeder From 1997 to 2000 Data: 25 sierpnia 2003 Wydawca: Toy’s Factory	–	–	–	84
2009	Skeletons in the Closet Data: 18 września 2009 Wydawca: Spinefarm Records	9	78	63	67
2012	Holiday at Lake Bodom (15 Years of Wasted Youth) Data: 22 maja 2012 Wydawca: Toy’s Factory	12	–	–	–
„–” pozycja nie była notowana.

Single

Rok	Tytuł	Pozycja na liście		Certyfikat
		FIN	DEU
1998	Downfall	1	–	FIN: złota płyta
2000	Hate Me!	1	–	FIN: złota płyta
2002	You're Better Off Dead!	1	–	FIN: złota płyta
2003	Needled 24/7	–	–
2004	Trashed, Lost & Strungout	1	89	FIN: złota płyta
2005	In Your Face	1	–	FIN: złota płyta
2008	Bloodrunk	–	–
	Hellhounds On My Trail	8	–
	Smile Pretty For the Devil	–	–
	Lookin' out My Backdoor	–	–
2011	Was it Worth it?	6	–
	Roundtrip to Hell and Back	–	–
„–” pozycja nie była notowana.

Splity

Rok	Tytuł	Pozycja na liście	Certyfikat
		FIN
1997	Children of Bodom (split z Cryhavoc, Wizzard) Data: 13 stycznia 1997 Wydawca: Spinefarm Records	1	FIN: złota płyta
	The Carpenter (split z Nightwish) Data: 1 listopada 1997 Wydawca: Spinefarm Records	–
„–” pozycja nie była notowana.

Inne

Rok	Tytuł
1994	Implosion of Heaven (demo, jako Inearthed) Data: 12 grudnia 1994 Wydawca: brak (wydanie własne)
1995	Ubiquitous Absence of Remission (demo, jako Inearthed) Data: 1995 Wydawca: brak (wydanie własne)
1996	Shining (demo, jako Inearthed) Data: 14 lutego 1996 Wydawca: brak (wydanie własne)
2004	Trashed, Lost & Strungout (EP) Data: 6 października 2004 Wydawca: Spinefarm Records
2008	Hellhounds On My Trail (EP) Data: 9 czerwca 2008 Wydawca: Spinefarm Records

Wideografia

Rok	Tytuł	Pozycja na liście		Certyfikat
		JPN	SWE
2004	Trashed, Lost & Strungout (DVD) Data: 6 października 2004 Wydawca: Spinefarm Records	–	–	FIN: złota płyta
2005	In Your Face (singel DVD) Data: 30 listopada 2005 Wydawca: Spinefarm Records	–	–
2006	Chaos Ridden Years – Stockholm Knockout Live (DVD) Data: 11 października 2006 Wydawca: Spinefarm Records	37	2	FIN: platynowa płyta
„–” pozycja nie była notowana.

Teledyski

Rok	Tytuł	Reżyseria	Album
1998	„Deadnight Warrior”	Ed Grain	Something Wild
1999	„Downfall”		Hatebreeder
2000	„Everytime I Die”	Tuukka Temonen	Follow The Reaper
2003	„Needled 24/7"	Pasi Takula	Hate Crew Deathroll
	„Sixpounder”	Ed Grain
2004	„Trashed, Lost and Strungout”	Patric Ullaeus	Are You Dead Yet?
2005	„In Your Face”	Sandra Marschner
2006	„Are You Dead Yet?”	Ralf Strathmann
2008	„Blooddrunk”	Sandra Marschner	Blooddrunk
	„Hellhounds on my Trail”
	„Smile Pretty for the Devil”
2009	„Lookin’ Out My Back Door”	–	Skeletons In The Closet
2011	„Was It Worth It?”	Dale Resteghini	Relentless Reckless Forever
	„Roundtrip To Hell And Back”	–
2013	„Transference”	–	Halo of Blood

Nagrody i wyróżnienia

Rok	Kategoria	Tytułem	Nagroda	Nota	Źródło
2008	Metalli-/ hardrock-albumi	Blooddrunk	Emma-gaala	Laur
2011	Vuoden metallialbumi	Relentless Reckless Forever		Laur
2013		Halo of Blood		Laur

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Strona oficjalna (ang.)