Diadochowie

W dzisiejszym świecie Diadochowie stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Wraz z ciągłym rozwojem technologii i globalizacją, Diadochowie zyskał niespotykane dotąd znaczenie w naszym codziennym życiu. Niezależnie od tego, czy mówimy o Diadochowie w dziedzinie zdrowia, polityki, kultury czy jakiegokolwiek innego aspektu społeczeństwa, jego wpływ jest niezaprzeczalny. W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Diadochowie, badając jego implikacje, wyzwania i możliwości w dzisiejszym świecie. Od jego początków po przyszłe prognozy, Diadochowie to temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie, aby lepiej zrozumieć jego wpływ na nasze życie.

Państwa diadochów około 303 p.n.e.

Diadochowie (od stgr. διάδοχος diádochos – następca) – termin określający dowódców armii Aleksandra Wielkiego, którzy w powstałym imperium przejęli władzę po jego śmierci w 323 roku p.n.e.

Wywodzili się w większości ze znacznych rodów macedońskich. Początkowo każdy z nich władał jedną z prowincji rozległego imperium. Wkrótce jednak pomiędzy nimi oraz ich następcami wynikły długotrwałe konflikty na tle dążeń do wzajemnego przejmowania ziem odziedziczonych po Aleksandrze.

Do kategorii diadochów zaliczani są:

Pewną rolę, choć krótkotrwałą, odegrał również Poliperchon, nominowany przez Antypatra na jego następcę z pominięciem syna Kassandra.

Spośród wyżej wymienionych tylko czterej założyli własne dynastie panujące w trzech wielkich monarchiach hellenistycznych: Lagidów w Egipcie, Seleukidów z centrum władzy w Syrii oraz Antygonidów w Macedonii.

Następcy diadochów określani są mianem epigonów.

Przypisy

  1. a b diadochowie, Encyklopedia PWN .
  2. a b c Wolski 1992 ↓, s. 236.
  3. a b c Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z (red. Z. Piszczek). Wyd. 5. Warszawa: PWN, 1983, s. 187. ISBN 83-010-3529-3
  4. a b David Sacks: Encyklopedia świata starożytnych Greków. Warszawa: Książka i Wiedza, 2001, s. 115-116. ISBN 83-05-13169-6
  5. a b c d e Wolski 1992 ↓, s. 237.

Bibliografia