Krateros
W dzisiejszym świecie Krateros stał się bardzo istotnym tematem dla milionów ludzi na całym świecie. Zainteresowanie Krateros znacznie wzrosło w ostatnich latach, dzięki jego bezpośredniemu wpływowi na codzienne życie ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to poziom społeczny, polityczny, gospodarczy czy osobisty, Krateros przykuł uwagę zarówno ekspertów, liderów, jak i zwykłych obywateli. Jest oczywiste, że Krateros wywołał intensywną i pełną pasji debatę, w której występują podzielone opinie i zdecydowane stanowiska. W tym artykule dogłębnie zgłębimy temat Krateros, analizując różne perspektywy, badania i świadectwa, które pozwolą nam lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
Krateros (stgr. Κρατερός, ur. 370 p.n.e., zm. 321 p.n.e.) – wojskowy macedoński w armii Aleksandra Wielkiego, jego przyjaciel i jeden z diadochów.
Dowodził lewym skrzydłem wojsk macedońskich w bitwie pod Issos oraz tylnymi oddziałami w bitwie nad rzeką Hydaspes. W Suzie (Wesele w Suzie) poślubił Amastris, córkę Oksartesa, brata Dariusza III. Jednak w 322 p.n.e. Antypater oddał Kraterosowi za żonę swą najstarszą córkę Filię (wówczas 30-letnią już pannę).
W 324 r. p.n.e. Aleksander wyznaczył go na swojego regenta w Macedonii, gdzie miał zastąpić Antypatra. Wraz z Polyperchonem prowadził weteranów wojennych z powrotem do Macedonii. Gdy umierał Aleksander, Krateros przebywał w Cylicji.
W 322 roku p.n.e. Krateros wsparł Antypatra w wojnie lamijskiej przeciwko Atenom, pokonując je w bitwie pod Krannon. Jesienią uczestniczył w wyprawie Antypatra przeciwko stawiającym wciąż opór sojusznikom Aten, Etolom. Otrzymawszy wiadomość od Antygona o niebezpiecznych działaniach i wzroście potęgi Perdikkasa, Krateros wraz z Antypatrem odstąpił od oblegania Etolów w niedostępnych górach i rozpoczął pospieszne przygotowania do wyprawy na Azję przeciwko Perdikkasowi.
Zginął w walce z Eumenesem w Anatolii (Bitwa u granic Kapadocji) w 321 roku p.n.e. Strateg, utalentowany wódz, lubiany przez żołnierzy, szanowany przez innych dowódców Aleksandra, wymieniony przez umierającego króla jako "najodważniejszy". Wielu widziało w nim przez to następcę Aleksandra i spadkobiercę jego rozległego imperium.
Przypisy
- ↑ Jean Claude Fredouille, Guy Rachet, Maria Chołdyk: Cywilizacje śródziemnomorskie : leksykon. Katowice: Wydawnictwo "Książnica", 2007, s. 398. ISBN 978-83-245-7566-4.
- ↑ Green 2002 ↓, s. 366.
- ↑ Green 2002 ↓, s. 424.
Bibliografia
- Peter Green, Aleksander Wielki, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 2002, ISBN 83-06-02885-6.