W dzisiejszych czasach Drew Barrymore to bardzo ważny problem, który dotyka ludzi na całym świecie. Od swoich początków po wpływ na współczesne społeczeństwo Drew Barrymore był przedmiotem debaty i refleksji zarówno ekspertów, jak i obywateli. W tym artykule zbadamy różne aspekty Drew Barrymore, od jego ewolucji w czasie po jego dzisiejsze znaczenie. Przyjrzymy się również wpływowi Drew Barrymore na różne aspekty życia codziennego i zbadamy możliwe rozwiązania pozwalające sprostać wyzwaniom związanym z Drew Barrymore. Mamy nadzieję, że dzięki tej eksploracji zapewnimy pełniejszy i bardziej dogłębny obraz Drew Barrymore i jego wpływu na współczesne społeczeństwo.
Drew Barrymore (Berlin, 2014) | |
Imię i nazwisko |
Drew Blythe Barrymore |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
22 lutego 1975 |
Zawód |
aktorka, autorka, reżyserka, modelka, producentka filmowa |
Współmałżonek |
Jeremy Thomas |
Lata aktywności |
od 1978 |
Strona internetowa |
Drew Blythe Barrymore (ur. 22 lutego 1975 w Culver City) – amerykańska aktorka, autorka, reżyserka, modelka i producentka filmowa. Zdobywczyni Złotego Globu za rolę w filmie telewizyjnym Szare ogrody.
Urodziła się w Culver City w Kalifornii rodzinie aktorskiej jako córka Johna Drew Barrymore (1932–2004) i Jaid (z domu Ildikó Jaid Makó; ur. 1946). Jej babka ze strony ojca Dolores Costello (1903-1979) była aktorką, a jej dziadek John Barrymore (1882-1942) to znany amerykański aktor szekspirowski. Pradziadek ze strony ojca Maurice Costello (1877–1950) był też aktorem.
Dorastała w Poinsetta Place w West Hollywood. Kiedy miała siedem lat, przeprowadziła się z rodziną do Sherman Oaks, dzielnicy Los Angeles. Uczęszczała do szkoły podstawowej w Fountain Day School w West Hollywood i Country School. Jej rodzice rozwiedli się w 1984 roku, kiedy miała dziewięć lat. Miała przyrodnie rodzeństwo: brata Johna oraz dwie siostry – Jessicę i Blyth Dolores.
W wieku 11 miesięcy pojawiła się pierwszy raz na ekranie w reklamie jedzenia dla psów, a jako dwulatka trafiła do telewizyjnego melodramatu NBC Suddenly, Love (1978) z Cindy Williams, Eileen Heckart i Paulem Shenarem. W wieku pięciu lat wzięła udział w biograficznym dramacie telewizyjnym CBS Bogie (1980) z Kevinem O’Connorem i thrillerze sci-fi Kena Russella Odmienne stany świadomości (Altered States, 1980) z Williamem Hurtem. Mając sześć lat stała się znana dzięki roli Gertie w filmie Stevena Spielberga E.T. (1982), za którą otrzymała Young Artist Award w kategorii najlepsza młoda aktorka drugoplanowa. Jako 7-latka była najmłodszą osobą, która kiedykolwiek pełniła funkcję gospodarza Saturday Night Live. Dwa lata później Mark L. Lester zaangażował ją do filmu Podpalaczka (Firestarter, 1984) u boku Davida Keitha i Heather Locklear. Za rolę Casey Brodsky w komediodramacie Charlesa Shyera Różnice nie do pogodzenia (Irreconcilable Differences, 1984) z Shelley Long i Ryanem O’Nealem została nominowana do Złotego Globu dla najlepszej aktorki drugoplanowej.
Nagła popularność niefortunnie wpłynęła na jej dzieciństwo, gdyż szybko sięgnęła po alkohol i narkotyki, uzależniając się od nich. Ten okres opisała w wydanej w 1991 roku (gdy miała 16 lat) autobiografii Little Girl Lost (Mała zagubiona dziewczynka). Po wielu kuracjach odwykowych zaczęła pojawiać się w mediach jako symbol seksu, co sprowokowało Spielberga (jej mentora) do podarowania jej na 20. urodziny kocyka z napisem „Przykryj się”. W 1989 roku ogłosiła, że ostatecznie zerwała z nałogami. Jednak niedługo potem próbowała popełnić samobójstwo podcinając sobie żyły.
Kiedy miała 17 lat jej nagie zdjęcie ukazało się na okładce magazynu Interview. Dostała główną rolę w thrillerze Trujący bluszcz (Poison Ivy, 1992) z Cheryl Ladd. Jej rola Anity Minteer w Guncrazy – Zawsze strzelaj dwa razy (Guncrazy, 1992) po raz drugi przyniosła nominację do Złotego Globu. W opartym na faktach dramacie telewizyjnym ABC Historia Amy Fisher (The Amy Fisher Story, 1993) zagrała postać nastoletniej zabójczyni żony swojego kochanka. W kobiecym westernie Wystrzałowe dziewczyny (Bad Girls, 1994) z Madeleine Stowe, Mary Stuart Masterson i Andie MacDowell wystąpiła jako Lilly Laronette. W 1995 roku pozowała dla Playboya, a także pokazała swoje piersi w talk-show Davida Lettermana. Po występie w Batman Forever (1995) Joela Schumachera jako Sugar, moll dla Dwie Twarze (Tommy Lee Jones) i Chłopaki na bok (Boys on the Side, 1995) z Whoopi Goldberg i Mary-Louise Parker, wcieliła się w rolę psychicznie chorej Casey Roberts w melodramacie Szalona miłość (Mad Love, 1995) z Chrisem O’Donnellem. Wzięła udział w serii reklam Guess.
Z czasem Barrymore stała się dojrzałą aktorką. Za rolę licealistki Casey Becker, terroryzowanej serią telefonów od zabójcy w masce, w slasherze Wesa Cravena Krzyk (Scream, 1996) była nominowana do Nagrody Saturna w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa. Zaczęła również angażować się w produkcję filmów; założyła agencję produkcji Flower Films, w tym Aniołki Charliego (Charlie’s Angels, 2000), sequel Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość (Charlie’s Angels: Full Throttle, 2003) i Starsza pani musi zniknąć (Duplex, 2003).
Drew była trzykrotnie zamężna. Po raz pierwszy wyszła za mąż 20 marca 1994, w wieku 19 lat; jej wybrankiem był Jeremy Thomas. Niecałe dwa miesiące po ślubie Drew złożyła pozew o rozwód. W 1999 roku zaczęła spotkać się z Tomem Greenem. Barrymore i Green zaręczyli się w lipcu 2000 roku, a w lipcu 2001 roku wzięli ślub. Zaledwie pięć miesięcy później, w grudniu 2001 roku, Green złożył pozew o rozwód, podając za powód różnice nie do pogodzenia. W 2002 roku Drew poznała na festiwalu Coachella Fabrizio Morettiego, perkusistę zespołu The Strokes. Spotykali się przez blisko pięć lat, kończąc swój związek w styczniu 2007 roku. Między 2007 a 2010 Drew kilkakrotnie spotykała i rozstawała się z aktorem Justinem Longiem.
W 2011 Drew zaczęła spotykać się z Willem Kopelmanem, handlarzem dziełami sztuki. W styczniu 2012 roku para potwierdziła swoje zaręczyny. Barrymore i Kopelman wzięli ślub 2 czerwca 2012 roku w Montecito w Kalifornii. Mają dwie córki: Olive Barrymore Kopelman (ur. 26 września 2012) i Frankie Barrymore Kopelman (ur. 22 kwietnia 2014). 2 kwietnia 2016 roku Barrymore i Kopelman wydali za pośrednictwem magazynu „People” oświadczenie, w którym oficjalnie potwierdzili doniesienia o ich separacji i planowanym rozwodzie. Rozwiedli się 3 sierpnia 2016.
Przez pewien czas do 2002 była wegetarianką i promowała działania organizacji PETA na rzecz zwierząt.
Od okresu nastoletniego deklaruje się jako osoba biseksualna.
L.p. | Seriale | Producent wykonawczy | Producent | Reżyser |
---|---|---|---|---|
1. | 1985: ABC Weekend Specials – Con Sawyer | 1999: Ten pierwszy raz (Never Been Kissed) | 2000: Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) | 2004: Choose or Lose Presents: The Best Place to Start |
2. | 1986: The Ray Bradbury Theater − Heather Leary | 1999: Olive, the Other Reindeer | 2003: Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość (Charlie’s Angels: Full Throttle) | 2009: Dziewczyna z marzeniami (Whip It) |
3. | 1989: CBS Schoolbreak Special – Susan | 2001: Donnie Darko | 2003: Starsza pani musi zniknąć (Duplex) | |
4. | 1992: Malibu Road 2000 – Lindsay Rule | 2008: Shoot to Kill | 2005: Miłosna zagrywka (Fever Pitch) | |
5. | 2000: Simpsonowie (The Simpsons) − Sophie (głos) | 2009: Dziewczyna z marzeniami (Whip It) | ||
6. | 2005–2013: Głowa rodziny (Family Guy) − pani Lockhart / Jillian Russell (głos) |
2009: Kobiety pragną bardziej (He's Just Not That Into You) | ||
7. | 2016: Odd Mom Out − Meredith | |||
8. | 2017: Santa Clarita Diet − Sheila Hammond |