W tym artykule poruszony zostanie temat Eero Kolehmainen, który przykuł uwagę różnych dyscyplin i obszarów badań. Eero Kolehmainen wzbudził zainteresowanie badaczy, naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na swoje dzisiejsze znaczenie i wpływ. W tym artykule zbadane zostaną różne aspekty związane ze zmienną Eero Kolehmainen, od jej historii i ewolucji po implikacje w bieżącym kontekście. Zostaną przeanalizowane różne perspektywy i podejścia, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję Eero Kolehmainen, w celu generowania większego zrozumienia i promowania świadomej debaty na ten temat.
Eero Kolehmainen (1956)
|
| Data i miejsce urodzenia
|
24 marca 1918
Anttola
|
| Data i miejsce śmierci
|
7 grudnia 2013
Mikkeli
|
| Klub
|
Anttolan Urheilijat
|
| Wzrost
|
171 cm
|
| Dorobek medalowy
|
|
|
| Inne nagrody
|
|
|
|
|
Eero Johannes Kolehmainen (ur. 24 marca 1918 w Anttola, zm. 7 grudnia 2013 w Mikkeli) – fiński biegacz narciarski, srebrny medalista olimpijski.
Kariera
Jego olimpijskim debiutem były igrzyska w Oslo w 1952 roku. W swoim jedynym starcie, w biegu na 50 km techniką klasyczną wywalczył srebrny medal, ulegając jedynie swemu rodakowi Veikko Hakulinenowi. Cztery lata później, podczas igrzysk olimpijskich w Cortina d’Ampezzo na tym samym dystansie zajął czwarte miejsce. Walkę o brązowy medal przegrał z Fiodorem Tierientjewem ze Związku Radzieckiego. Kolehmainen ponownie wystartował tylko w biegu na 50 km. Były to ostatnie igrzyska w jego karierze.
W 1954 roku wystartował na mistrzostwach świata w Falun zajmując jedenaste miejsce na swym koronnym dystansie. Cztery lata później, na mistrzostwach świata w Lahti był piąty w biegu na 50 km stylem klasycznym. Na kolejnych mistrzostwach świata już nie startował.
Ponadto Kolehmainen wygrał bieg na 50 km podczas zawodów Salpausselän Kisat w 1956 i 1957 roku. W 1959 roku zdobył swój jedyny tytuł mistrza Finlandii, oczywiście na dystansie 50 km. W 1950 roku triumfował w biegu na 18 podczas zawodów Holmenkollen ski festival. W 1957 r. został nagrodzony medalem Holmenkollen.
Osiągnięcia
Linki zewnętrzne
- 1895: Viktor Thorn
- 1897: Asbjørn Nilssen
- 1899: Paul Braaten, Robert Pehrson
- 1901: Aksel Refstad
- 1903: Karl Hovelsen
- 1904: Harald Smith
- 1905: Jonas Holmen
- 1907: Per Bakken
- 1908: Einar Kristiansen
- 1909: Thorvald Hansen
- 1910: Lauritz Bergendahl
- 1911: Otto Tangen, Knut Holst
- 1912: Olav Bjaaland
- 1914: Johan Kristoffersen
- 1915: Sverre Østbye
- 1916: Lars Høgvold
- 1918: Hans Horn, Jørgen Hansen
- 1919: Thorleif Haug, Otto Aasen
- 1923: Thoralf Strømstad
- 1924: Harald Økern, Johan Grøttumsbråten
- 1925: Einar Landvik
- 1926: Jacob Tullin Thams
- 1927: Hagbart Haakonsen, Einar Lindboe
- 1928: Torjus Hemmestveit, Mikkjel Hemmestveit
- 1931: Hans Vinjarengen, Ole Stenen
- 1934: Oddbjørn Hagen
- 1935: Arne Rustadstuen
- 1937: Olaf Hoffsbakken, Birger Ruud, Martin Peder Vangli
- 1938: Reidar Andersen, Johan R. Henriksen
- 1939: Sven Selånger, Lars Bergendahl, Trygve Brodahl
- 1940: Oscar Gjøslien, Annar Ryen
- 1947: Elling Rønes
- 1948: Asbjørn Ruud
- 1949: Sigmund Ruud
- 1950: Olav Økern
- 1951: Simon Slåttvik
- 1952: Stein Eriksen, Torbjørn Falkanger, Heikki Hasu, Nils Karlsson
- 1953: Magnar Estenstad
- 1954: Martin Stokken
- 1955: Haakon VII Norweski, Hallgeir Brenden, Veikko Hakulinen, Sverre Stenersen
- 1956: Borghild Niskin, Arnfinn Bergmann, Arne Hoel
- 1957: Eero Kolehmainen
- 1958: Inger Bjørnbakken, Håkon Brusveen
- 1959: Gunder Gundersen
- 1960: Helmut Recknagel, Sixten Jernberg, Sverre Stensheim, Tormod Knutsen
- 1961: Harald Grønningen
- 1962: Toralf Engan
- 1963: Alewtina Kołczina, Pawieł Kołczin, Astrid Sandvik, Torbjørn Yggeseth
- 1964: Veikko Kankkonen, Eero Mäntyranta, Georg Thoma, Halvor Næs
- 1965: Arto Tiainen, Bengt Eriksson, Arne Larsen
- 1967: Toini Gustafsson, Ole Ellefsæter
- 1968: Olaf V Norweski, Assar Rönnlund, Gjermund Eggen, Bjørn Wirkola
- 1969: Odd Martinsen
- 1970: Pål Tyldum
- 1971: Marjatta Kajosmaa, Berit Mørdre Lammedal, Reidar Hjermstad
- 1972: Rauno Miettinen, Magne Myrmo
- 1973: Einar Bergsland, Ingolf Mork, Franz Keller
- 1974: Juha Mieto
- 1975: Gerhard Grimmer, Oddvar Brå, Ivar Formo
- 1976: Ulrich Wehling
- 1977: Helena Takalo, Hilkka Kuntola, Walter Steiner
- 1979: Ingemar Stenmark, Erik Håker, Raisa Smietanina
- 1980: Thomas Wassberg
- 1981: Johan Sætre
- 1983: Berit Aunli, Tom Sandberg
- 1984: Lars Erik Eriksen, Jacob Vaage, Armin Kogler
- 1985: Anette Bøe, Per Bergerud, Gunde Svan
- 1986: Brit Pettersen
- 1987: Matti Nykänen, Hermann Weinbuch
- 1989: Marja-Liisa Kirvesniemi
- 1991: Vegard Ulvang, Trond Einar Elden, Ernst Vettori, Jens Weißflog
- 1992: Jelena Välbe
- 1993: Emil Kvanlid
- 1994: Lubow Jegorowa, Władimir Smirnow, Espen Bredesen
- 1995: Kenji Ogiwara
- 1996: Manuela Di Centa
- 1997: Bjarte Engen Vik, Stefania Belmondo, Bjørn Dæhlie
- 1998: Fred Børre Lundberg, Łarisa Łazutina, Aleksiej Prokurorow, Harri Kirvesniemi
- 1999: Kazuyoshi Funaki
- 2001: Adam Małysz, Bente Skari, Thomas Alsgaard
- 2003: Felix Gottwald, Ronny Ackermann
- 2004: Julija Czepałowa
- 2005: Andrus Veerpalu
- 2007: Simon Ammann, Frode Estil, Odd-Bjørn Hjelmeset, Harald V Norweski, Sonja (królowa Norwegii)
- 2010: Marit Bjørgen
- 2011: Janne Ahonen, Ole Einar Bjørndalen, Michael Greis, Andrea Henkel
- 2012: Magdalena Neuner, Emil Hegle Svendsen
- 2013: Tora Berger, Martin Fourcade, Therese Johaug, Gregor Schlierenzauer
- 2014: Darja Domraczewa, Eric Frenzel, Magnus Moan, Thomas Morgenstern
- 2015: Eldar Rønning, Anette Sagen, Anders Bardal, Kamil Stoch
- 2016: Noriaki Kasai, Tarjei Bø
- 2017: Marie Dorin Habert, Sara Takanashi
- 2018: Astrid (księżniczka Norwegii), Charlotte Kalla, Kaisa Mäkäräinen, Hannu Manninen
- 2021: Maren Lundby, Johannes Thingnes Bø, Dario Cologna, Johannes Rydzek
- 2022: Tiril Eckhoff, Marte Olsbu Røiseland, Johannes Høsflot Klæbo, Jørgen Graabak
- 2023: Maiken Caspersen Falla, Stefan Kraft
- 2024: Jessica Diggins, Simen Hegstad Krüger
|
Identyfikatory zewnętrzne:
Oslo
Veikko Hakulinen
Cortina d’Ampezzo
Sixten Jernberg
Władimir Kuzin