Elżbieta Barys

W dzisiejszym świecie Elżbieta Barys to temat, który zyskał niespotykane dotychczas znaczenie. Od swoich początków do chwili obecnej Elżbieta Barys był przedmiotem badań, debat i kontrowersji w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, gospodarkę, politykę czy kulturę, Elżbieta Barys pozostawił niezatarty ślad w historii. W tym artykule zbadamy różne aspekty Elżbieta Barys, analizując jego znaczenie, ewolucję i konsekwencje we współczesnym świecie. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu będziemy starali się zrozumieć złożoność Elżbieta Barys i jego wpływ na nasze codzienne życie.

Elżbieta Barys
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1947
Poznań

Posłanka III kadencji Sejmu
Okres

od 20 października 1997
do 18 października 2001

Przynależność polityczna

Akcja Wyborcza Solidarność

Elżbieta Krystyna Barys (ur. 19 stycznia 1947 w Poznaniu) – polska polityk, prawniczka i nauczyciel akademicki, radca prawny, posłanka na Sejm III kadencji.

Życiorys

Wykształcenie i praca zawodowa

Ukończyła w 1980 studia prawnicze na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, następnie uzyskała uprawnienia radcy prawnego. Pracowała później m.in. w zarządzie regionu NSZZ „Solidarność”. Następnie podjęła pracę jako nauczyciel akademicki w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Lesznie. Zasiadła w radzie społecznej Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Lesznie, został też publicystką Radia Maryja.

Działalność polityczna

Od 1980 była związana z opozycją antykomunistyczną. Za tę działalność była represjonowana przez funkcjonariuszy SB, m.in. w grudniu 1983 została zatrzymana. W wyborach parlamentarnych w 1993 bez powodzenia kandydowała z listy NSZZ „Solidarność”. Pełniła funkcję posła na Sejm III kadencji z ramienia Akcji Wyborczej Solidarność z okręgu Leszno. W trakcie kadencji należała do Ruchu Społecznego AWS. W 2001 bez powodzenia ubiegała się o mandat senatora w okręgu Kalisz z ramienia Ligi Polskich Rodzin. W wyborach samorządowych w 2002 bez powodzenia kandydowała na prezydenta Leszna (otrzymała 5,25% głosów). Od 2002 do 2010 zasiadała w sejmiku wielkopolskim (w 2002 została wybrana z listy LPR, a w 2006 – z listy Prawa i Sprawiedliwości). Należała do LPR, a potem do Stronnictwa Ludowego „Ojcowizna”. Pełniła funkcję wiceprzewodniczącej sejmiku. W 2010 nie uzyskała reelekcji, startując z listy PiS. Była bezpartyjną kandydatką w wyborach do Senatu w 2011 z ramienia PiS i w wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 z listy Polski Razem. Wstąpiła później do ugrupowania Polska Jest Jedna, w wyborach w 2023 została jego kandydatką do Sejmu.

Przypisy

Bibliografia