Elżbieta Klimaszewska
W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Elżbieta Klimaszewska. Temat ten jest dziś bardzo aktualny i zasługuje na szczegółową analizę. Elżbieta Klimaszewska to aspekt, który wpływa na różne obszary życia codziennego, od zdrowia po technologię, w tym kulturę i społeczeństwo w ogóle. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i aspektom związanym z Elżbieta Klimaszewska, aby zaoferować pełną i wzbogacającą wizję tego szerokiego i ważnego tematu.
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||
Elżbieta Klimaszewska (ur. 3 stycznia 1959 w Ełku) – polska lekkoatletka, specjalizująca się w skoku w dal, mistrzyni Polski.
Kariera sportowa
Była zawodniczką AZS Białystok i AZS Warszawa.
W 1974 zwyciężyła w skoku w dal na Ogólnopolskich Igrzyskach Młodzieży Szkolnej. Na mistrzostwach Polski seniorek na otwartym stadionie zdobyła cztery medale – złoty w skoku w dal w 1983, srebrny w sztafecie 4 × 100 metrów w 1981, srebrny w skoku w dal w 1984 i brązowy w skoku w dal w 1986. W skoku w dal wywalczyła dwa medale halowych mistrzostw Polski seniorek: złoty w 1984 i brązowy w 1980.
Rekord życiowy w skoku w dal: 6,64 (6.05.1984).
Jej bratem jest lekkoatleta, olimpijczyk Andrzej Klimaszewski.
Przypisy
- ↑ a b c d Robert Klimowicz O tym, co zapomniane – skok w dal.
- ↑ Henryk Kurzyński, Leszek Luftman, Janusz Rozum, Maciej Rychwalski, Andrzej Socha Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1922-2011. Konkurencje kobiece, wyd. Bydgoszcz 2011, s. 390.
- ↑ Daniel Grinberg i inni Historia polskiej lekkoatletyki halowej 1924-2014, wyd. Warszawa-Sopot 2014, s. 433.
- ↑ Encyklopedia (statystyczna) polskiej lekkiej atletyki 1919-1994, wyd. Warszawa 1994, s. 200.
