W dzisiejszym świecie Renata Nielsen zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy jest to bohater sceny politycznej, główny temat debat akademickich, czy zjawisko kulturowe, Renata Nielsen zdołał przyciągnąć uwagę szerokiego spektrum społeczeństwa. Jego wpływ rozciąga się na różne obszary, od gospodarki po codzienne życie ludzi. W tym artykule zbadamy różne aspekty Renata Nielsen, analizując jego wpływ na różne aspekty współczesnego życia i badając przyczyny jego rosnącego znaczenia.
Data i miejsce urodzenia |
16 maja 1966 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
178 cm | |||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Renata Nielsen z domu Pytelewska (ur. 18 maja 1966 w Otwocku) – polska, a następnie duńska lekkoatletka, medalistka mistrzostw świata i halowa mistrzyni Europy, dwukrotna olimpijka.
Specjalizowała się w skoku w dal, choć startowała także w trójskoku i biegach sprinterskich. Do 1990 startowała w Polsce. Była mistrzynią Polski w skoku w dal w 1990.
Następnie występowała w barwach Danii (wyszła za mąż za trenera Larsa Nielsena). Zajęła 11. miejsce w skoku w dal na Mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie oraz 10. miejsce w tej konkurencji na halowych mistrzostwach świata w 1991 w Sewilli. Odpadła w kwalifikacjach na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio. Na halowych mistrzostwach Europy w 1992 w Genui zajęła 10. miejsce, na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie – 11. miejsce, a na halowych mistrzostwach świata w 1993 w Toronto – 9. miejsce.
Zdobyła brązowy medal w skoku w dal na Mistrzostwach Świata w 1993 w Stuttgarcie, przegrywając jedynie z Heike Drechslerz Niemiec i Łarysą Bereżną z Ukrainy. Zajęła 11. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1994 w Paryżu, 4. miejsce na Mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach, 5. miejsce na halowych mistrzostwach świata w 1995 w Barcelonie oraz odpadła w kwalifikacjach na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu.
Zwyciężyła na halowych mistrzostwach Europy w 1996 w Sztokholmie, wyprzedzając Jelenę Sinczukową z Rosji i Claudię Gerhardt z Niemiec. Odpadła w kwalifikacjach na igrzyskach olimpijskich w 1996 w Atlancie, halowych mistrzostwach świata w 1997 w Paryżu i mistrzostwach świata w 1997 w Atenach.
Wielokrotnie zdobywała mistrzostwo Danii w skoku w dal: w 1990, 1992–1999 oraz w 2001 na otwartym stadionie oraz w 1990-1993, 1996, 1997 i 1999-2001 w hali. Była również mistrzynią w trójskoku w 2000 na otwartym stadionie i w 1999 w hali oraz w biegu na 60 metrów w hali w 1992. Ma też w swoim dorobku dwa srebrne medale w biegu na 100 metrów z 1992 i 1995.
Rekordy życiowe:
Ma dwóch synów bliźniaków urodzonych w 1988.