Europejska Współpraca Polityczna

W tym artykule zajmiemy się tematem Europejska Współpraca Polityczna z szerokiej i szczegółowej perspektywy. Europejska Współpraca Polityczna to temat o ogromnym znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie, ponieważ wpływa na różne aspekty codziennego życia. Idąc tym tropem, będziemy badać różne aspekty Europejska Współpraca Polityczna, analizując jego przyczyny, konsekwencje i możliwe rozwiązania. Dodatkowo zbadamy rolę, jaką odgrywają różni aktorzy w odniesieniu do Europejska Współpraca Polityczna, a także implikacje etyczne i moralne, jakie to pociąga. Ostatecznie ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Europejska Współpraca Polityczna, aby zapewnić czytelnikowi głębsze i wzbogacające zrozumienie tego bardzo istotnego tematu.

Europejska Współpraca Polityczna (EWP; ang. European Political Cooperation, EPC) – forma współpracy w ramach polityki zagranicznej państw Wspólnot Europejskich zapoczątkowana na przełomie 1969 i 1970 roku.

Początek EWP związany jest ze szczytem w Hadze z grudnia 1969 roku, gdzie przedstawiona została koncepcja skoordynowania polityk zagranicznych państw członkowskich EWG. W tym celu wyłoniono komitet, na czele którego stanął Étienne Davignon. Zespół ten opracował raport, który zaaprobowany został 27 października 1970 roku. Początkowo nie zdecydowano się jednak na instytucjonalizację EWP - pozostawała ona strukturą nieformalną, mającą oparcie w konsultacjach ministrów spraw zagranicznych z państw EWG. W 1974 EWP zostało podporządkowane Radzie Europejskiej, zaś w 1986, na mocy JAE, EWP uzyskało prawnomiędzynarodową podstawę funkcjonowania. Całkowite zmiany w obrębie polityki zagranicznej zostały wprowadzone w 1993 wraz z Traktatem z Maastricht - ustanowiono wówczas Unię Europejską, której II filarem została Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 103. ISBN 978-83-7526-806-5.
  2. Znany jako Raport Davignona oraz Raport luksemburski.
  3. Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 104. ISBN 978-83-7526-806-5.
  4. Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 105. ISBN 978-83-7526-806-5.
  5. Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 106. ISBN 978-83-7526-806-5.

Bibliografia

  • Witold M. Góralski: Koncepcja ustrojowa i instytucjonalna II filara Unii Europejskiej. W: Witold M. Góralski: Unia Europejska. Tom II. Gospodarka - Polityka - Współpraca. Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., 2007, s. 103-106. ISBN 978-83-7526-806-5.