W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat FSO 1300 Coupé. Od wielu lat FSO 1300 Coupé jest przedmiotem badań i dyskusji ekspertów z różnych dziedzin. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w historii, FSO 1300 Coupé fascynuje uczonych, badaczy i ciekawskich. W tym artykule omówimy różne aspekty, które sprawiają, że FSO 1300 Coupé jest tematem wartym uwagi i refleksji. Od jego początków po dzisiejszą ewolucję, zanurzymy się w podróż pełną odkryć i uczenia się, która pozwoli nam lepiej zrozumieć znaczenie FSO 1300 Coupé w naszym współczesnym świecie. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży!
Wystawa osiągnięć stolicy na XXX-lecie PRL w 1974 | |
Producent | |
---|---|
Projektant | |
Zaprezentowany |
1974 |
Miejsce produkcji | |
Dane techniczne | |
Segment | |
Typy nadwozia |
3–drzwiowe coupé |
Silniki | |
Skrzynia biegów |
4–biegowa manualna |
Napęd | |
Rozstaw osi |
2200 mm |
Masa własna |
900 kg |
Liczba miejsc |
2+2 |
FSO 1300 Coupé (także Polski Fiat 1100 Coupé) – prototyp polskiego samochodu sportowego produkcji FSO, skonstruowany w latach 1973–1974, a zaprezentowany w 1974 roku podczas wystawy "Warszawa XXX". Nazywany „polskim Lotusem Espritem”.
Model skonstruowano w oparciu o rozwiązania techniczne opracowane w OBRSO oraz zapożyczone z Fiata 128 Rally, jednak do jego opracowania wykorzystano również podzespoły Fiata X1/9 oraz Polskiego Fiata 125p. Elementy układu napędowego, jezdnego, hamulcowego oraz wyposażenia zaadaptowano z modelu Fiat 128 Rally. W instalacji elektrycznej zastosowano rozwiązania z Fiata 128 oraz Polskiego Fiata 125p.
Nadwozie, zaprojektowane przez Zbigniewa Wattsona, miało modny ówcześnie kształt klina. Deska rozdzielcza, wykonana z tworzywa sztucznego, była bogato wyposażona w przełączniki i wskaźniki przejęte z samochodów marki Fiat. Z przodu znajdowały się dwa fotele kubełkowe, a z tyłu niewielka kanapa. Do wad samochodu należały niskie właściwości jezdne oraz słabe osiągi – silnik, umieszczony poprzecznie z tyłu, dysponował mocą 75 KM, przez co zapewniał maksymalną prędkość 140 km/h. Produkcji seryjnej nigdy nie uruchomiono, ze względów ekonomicznych. Po kilku latach od powstania zdecydowano o zniszczeniu jedynego prototypu, ze względu na uznanie za konstrukcję nieprzydatną w sporcie oraz przy rozwoju dalszych konstrukcji FSO.