Fajsal II

W dzisiejszym świecie Fajsal II staje się coraz bardziej istotne. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w środowisku akademickim, Fajsal II stał się tematem zainteresowania osób w każdym wieku i o każdym zawodzie. Od samego początku Fajsal II wywołał burzliwą debatę i był przedmiotem intensywnych studiów i badań. Bez wątpienia Fajsal II to wieloaspektowy temat, który obejmuje szeroki zakres aspektów i który zasługuje na dogłębne zbadanie, aby zrozumieć jego prawdziwy zakres i znaczenie w dzisiejszym świecie.

Fajsal II
الملك فيصل الثاني
Ilustracja
ilustracja herbu
Król Iraku
Okres

od 4 kwietnia 1939
do 14 lipca 1958

Poprzednik

Ghazi I

Dane biograficzne
Dynastia

Haszymici

Data i miejsce urodzenia

2 maja 1935
Bagdad

Data i miejsce śmierci

14 lipca 1958
w Bagdadzie

Ojciec

Ghazi I

Matka

Alija bint Ali

Odznaczenia
Wielki Mistrz Wielkiego Orderu Haszymitów (Irak) Order Króla Fajsala I (Królestwo Iraku) Wielki Mistrz Orderu Dwóch Rzek (Irak) Order Abd al-Aziza ibn Sauda I klasy (Arabia Saudyjska) Wielka Wstęga Orderu Leopolda (Belgia) Order Imperialny Jarzma i Strzał (Hiszpania) Order Pahlawich I klasy (Iran) Order Al-Husajna Ibn Alego (Jordania) Wielka Wstęga Orderu Odrodzenia (Jordania) Główny Komandor Legii Zasługi (USA) Honorowy Rycerz Krzyża Wielkiego Królewskiego Orderu Wiktoriańskiego (Wielka Brytania) Królewski Łańcuch Wiktorii (Wielka Brytania)

Fajsal II ibn Ghazi, arab. الملك فيصل الثاني (ur. 2 maja 1935 w Bagdadzie, zm. 14 lipca 1958 tamże) – król Iraku, syn Ghaziego I z dynastii Haszymitów.

Życiorys

Dzieciństwo

Fajsal był jedynym synem króla Iraku Ghaziego i jego małżonki Aliji. Gdy miał trzy lata, jego ojciec zginął w wypadku samochodowym. Chłopiec został wówczas ogłoszony królem, natomiast na regenta wyznaczono jego wuja Abd al-Ilaha ibn Alego. Wuj zajmował się w kolejnych latach jego wychowaniem i kształceniem.

Król Iraku

Fajsal II objął samodzielne rządy po ukończeniu osiemnastego roku życia w maju 1953. Młody wiek i jego dotychczasowe doświadczenia sprawiły, że nie ukształtował się jako samodzielna osobowość polityczna. Jego otoczenie składało się z dotychczasowych doradców regenta, a on sam, chociaż był już tylko doradcą króla i zarazem następcą tronu, nadal podejmował samodzielne inicjatywy polityczne. Ogromne wpływy zachował również Nuri as-Sa’id.

Irak pod panowaniem Fajsala II pozostawał de facto zależny od Wielkiej Brytanii. Za jego panowania doszło również do bliższego związania kraju w system antykomunistycznych sojuszy. W dniach 12–25 marca 1954 Fajsal II odbył oficjalną wizytę w Pakistanie, gdzie prowadzone były rozmowy w sprawie przystąpienia Iraku do sojuszu obronnego pakistańsko-tureckiego. W ostatnich dniach wizyty, pakistańskie służby bezpieczeństwa udaremniły zamach na króla. Głównym negocjatorem ze strony irackiej był Nuri as-Sa’id. W 1955 Fajsal II oficjalnie wprowadził swój kraj do Paktu Bagdadzkiego. W roku następnym odbył oficjalną wizytę w Wielkiej Brytanii.

W lutym 1958 utworzona została federacja Iraku z Jordanią (Federacja Arabska), drugim bliskowschodnim państwem rządzonym przez dynastię Haszymitów, a Fajsal II został jej głową.

Król, razem z następcą tronu i pozostałymi członkami rodziny, zginął podczas zamachu stanu przeprowadzonego 14 lipca 1958 przez organizację Wolnych Oficerów pod dowództwem Abd al-Karima Kasima i Abd as-Salama Arifa. Gwardia broniąca pałacu królewskiego stawiła krótki opór uczestnikom puczu, następnie poddała się, a rodzina królewska wyszła przed budynek, gdzie została rozstrzelana. Nie rozstrzygnięto, czy zgładzenie Fajsala było od początku zaplanowane przez organizatorów zamachu, czy też była to decyzja podjęta doraźnie. Walki w pałacu Rihab i śmierć Haszymitów były najkrwawszym epizodem zamachu stanu, który odniósł sukces, nie napotykając oporu.

Przypisy

  1. Tripp 2009 ↓, s. 130.
  2. a b Tripp 2009 ↓, s. 167.
  3. a b c Kwiatkiewicz 2005 ↓, s. 73.
  4. a b Kwiatkiewicz 2005 ↓, s. 100–103.
  5. Kwiatkiewicz 2005 ↓, s. 142.
  6. Kwiatkiewicz 2005 ↓, s. 163.
  7. Tripp 2009 ↓, s. 141.
  8. Tripp 2009 ↓, s. 182.
  9. Kwiatkiewicz 2005 ↓, s. 211–212.

Bibliografia

  • Charles Tripp: Historia Iraku. Warszawa: Książka i Wiedza, 2009. ISBN 978-83-05-13567-2.
  • Piotr Kwiatkiewicz: Mocarstwa wobec Iraku w latach 1945–1967. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2005. ISBN 83-7441-178-3.