Francesco Vanni
W dzisiejszym świecie Francesco Vanni to temat, który zyskał niespotykane dotąd znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Zarówno w sferze akademickiej, biznesowej, jak i społecznej, Francesco Vanni stał się przedmiotem ciągłej debaty i dyskusji. Od swoich początków po wpływ na życie codzienne, Francesco Vanni przyciąga uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa, generując rosnące zainteresowanie zrozumieniem jego implikacji i zastosowań. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Francesco Vanni, od jego podstaw po obecne trendy, które go otaczają, w celu zapewnienia kompleksowego spojrzenia na ten temat, który jest dziś tak istotny.
| |
| Data urodzenia |
1563 |
|---|---|
| Data śmierci |
26 października 1610 |
| Narodowość |
włoska |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Francesco Vanni(ur. 1563, zm. 26 października 1610) – włoski malarz, tworzący na przełomie późnego manieryzmu i wczesnego baroku. Tworzył głównie w Rzymie i rodzinnej Sienie wraz z okolicami.
Życiorys
Przyrodni brat Ventury Salimbeni, innego znanego malarza toskańskiego. Po śmierci ojczyma w wieku szesnastu lat przybył do Bolonii, a następnie do Rzymu, przez rok terminując w warsztacie Giovanniego de Vecchi. W najwcześniejszej fazie swej twórczości pozostawał pod silnym wpływem Federica Barocciego. Około 1600 roku na zamówienie papieża Klemensa VIII malował obrazy ołtarzowe oraz wykonał mozaikę Święty Piotr karcący Szymona Maga. Spośród licznych dzieł malarza z okresu pobytu w Rzymie wyróżniają się również inne dzieła malowane dla tamtejszych kościołów, wśród nich Michał Archanioł pokonujący zbuntowanych aniołów z kościoła San Gregorio, Pieta dla Santa Maria in Vallicella i Wniebowzięcie NMP zdobiące kościół San Lorenzo in Miranda. Na krótko przed śmiercią powrócił do Sieny, gdzie namalował Chrzest Konstantyna dla kościoła San Agostino,Objawienie się Chrystusa świętej Katarzynie oraz Zwiastowanie dla kościoła Santa Maria dei Servi.
Do jego najbardziej znanych uczniów należał Rutilio di Lorenzo Manettii.
Synowie Francesca, Michelangelo i Raffaello Vanni również poświęcili się malarstwu.
Bibliografia
- Bryan, Michael (1889). Walter Armstrong & Robert Edmund Graves, ed. Dictionary of Painters and Engravers, Biographical and Critical (Volume II L-Z). York St. #4, Covent Garden, London; Original from Fogg Library, Digitized May 18, 2007: George Bell and Sons. p. 632.
- Domenico Sedini, Francesco Vanni, online catalogue Artgate by Fondazione Cariplo, 2010, CC BY-SA.
- Freedberg, S. J., Pintura en Italia 1500/1600, Madrid, Cátedra, 1983, ISBN 84-376-0153-3