Franciszek Zima
W dzisiejszym świecie Franciszek Zima to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na społeczeństwo czy wpływ na kulturę popularną, Franciszek Zima stał się centralnym punktem debaty i refleksji. W tym artykule zbadamy różne aspekty Franciszek Zima i zbadamy jego znaczenie w bieżącym kontekście. Od jego powstania po możliwe konsekwencje, zagłębimy się w dogłębną analizę Franciszek Zima i jego roli we współczesnym świecie.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
Franciszek Zima (ur. 1827 w Luszowicach, zm. 3 sierpnia 1899 we Lwowie) – polski bankier, dyrektor Galicyjskiej Kasy Oszczędności we Lwowie, powstaniec styczniowy, major.
Życiorys
Uczestniczył w powstaniu węgierskim. Za swoją służbę został odznaczony węgierskim powstańczym Orderem Zasługi Wojskowej III klasy. Następnie walczył w powstaniu styczniowym m.in. w oddziale Zygmunta Miłkowskiego, biorąc udział w bitwie pod Kostangalią (15 lipca 1863), dosłużywszy się stopnia majora. Po powstaniu wyemigrował do Londynu, gdzie pracował jako urzędnik bankowy. Zaprzyjaźnił się tam z Stanisławem Szczepanowskim.
Po powrocie do kraju Zima został dyrektorem Galicyjskiej Kasy Oszczędności, z kapitałem 33 milionów złotych reńskich. Gdy Szczepanowski był bliski bankructwa, Zima, tworząc fikcyjne rachunki, pożyczał mu pieniądze na poszukiwania ropy naftowej i węgla w Karpatach Wschodnich. Jednak nowe odkrycia pokładów węgla i ropy naftowej nie przyniosły Szczepanowskiemu pieniędzy, a niespodziewana kontrola Galicyjskiej Kasy Oszczędności w 1898 wykazała brak kilku milionów. Zima i główny księgowy Kasy zostali aresztowani, co wywołało panikę wśród oszczędzających.
Był członkiem Ligi Polskiej. 27 maja 1891 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Lwowa.
Zima zmarł nagle w więzieniu lwowskim w niewyjaśnionych okolicznościach, nie doczekawszy procesu. Pochowany został na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Przypisy
- ↑ "Gazeta Lwowska", nr 177, 5 sierpnia 1899, s. 3.
- ↑ Józef Wysocki, Pamiętnik dowódcy Legionu Polskiego na Węgrzech z czasów kampanii węgierskiej, Kraków 1888, s. 131-145.
- ↑ Stanisław Kozicki, Historia Ligi Narodowej (okres 1887-1907), Londyn 1964, s. 588.
- ↑ Franciszek Zima. „Kurjer Lwowski-Dodatek”. Nr 151, s. 1, 1 czerwca 1891.
Bibliografia
- Ryszard Sadaj - "Kto był kim w Galicji", Kraków 1993, ISBN 83-7081-089-6
- Leon Gustaw Dziubiński: Poczet prezydentów, wiceprezydentów i obywateli honorowych miasta Lwowa. Lwów: 1896, s. 20-21.