Franek Kimono

Obecnie Franek Kimono to temat, który zyskał duże znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Jej oddziaływanie przekracza granice i obejmuje różne aspekty życia codziennego. Dlatego konieczne jest szczegółowe przeanalizowanie różnych punktów widzenia i perspektyw, jakie oferuje Franek Kimono, ponieważ jego wpływ jest zauważalny w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. W tym artykule zagłębimy się w świat Franek Kimono, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ na ludzi w ich codziennym życiu. Analiza ta pozwoli nam mieć szerszą i pełniejszą wizję Franek Kimono i jego wpływu na obecny świat.

Franek Kimono
Ilustracja
Imię i nazwisko

Piotr Fronczewski

Pseudonim

Franek Kimono, Crazy Zdzich, Pan Kimono

Typ głosu

baryton

Gatunki

piosenka satyryczna, disco, rap, proto-rap

Aktywność

Franek Kimono (1983–1984, 2008)
Crazy Zdzich (1986)
Pan Kimono (1998)

Cytaty w Wikicytatach

Franek Kimono – postać muzyczna wykreowana przez aktora Piotra Fronczewskiego. Jego postać była parodią stylu disco. Franek Kimono jako formę ekspresji wokalnej stosował melodeklamację.

Pomysłodawcą postaci był Andrzej Korzyński (pod pseudonimem Andrzej Spol), a współautorami Mariusz Zabrodzki i Sławomir Wesołowski. Oprócz Andrzeja Korzyńskiego, teksty na płytę pisał również Krzysztof Gradowski. Piotra Fronczewskiego jako wokalistę wybrano podczas rejestracji ścieżki dźwiękowej do filmu Akademia pana Kleksa (1983).

Jeszcze w 1983 r. wydano singel z piosenkami „King Bruce Lee karate mistrz” i „Dysk Dżokej”, a w roku następnym długogrającą płytę winylową. Z czasem pojawiały się reedycje CD albumu – w 1991, w 1999 oraz w 2008 roku.

Sukces

Franek Kimono miał być kpiną z subkultury disco. Jak wiele żartów (choćby jak m.in. „Mydełko Fa” Marka Kondrata albo Chłopaki nie płaczą T.Love), został jednak potraktowany na poważnie i entuzjastycznie przyjęty przez bywalców dyskotek. Fronczewski wylansował tą płytą takie przeboje jak m.in. „King Bruce Lee Karate Mistrz”, „Dysk Dżokej”, „Ja jestem Menago”.

Wiele cytatów z jego piosenek weszło do języka potocznego, np.

  • Nie rycz, mała nie rycz – ja znam te wasze numery
  • Po dobrej wódzie lepszy jestem w dżudzie
  • Na bramce stoję, nikogo się nie boję
  • Ciosy karate ćwiczyłem z bratem
  • Więc gaz do dechy i wypuszczam czad z aparatury co ma tysiąc wat
  • Czasem na giełdzie coś mi podejdzie.
  • Gdy ja dołożę – wtedy: nie daj Boże – Reanimacja nawet nie pomoże.
  • I znów się zaczęło, znów na pełnym luzie; Sypiemy numery, jak przed laty w budzie.

Jego piosenki pojawiły się w serialu Tulipan (1986) oraz fragmentarycznie w filmie Wakacje z Madonną (1983). Ponadto, fragment utworu „King Bruce Lee Karate Mistrz” wykonała Magdalena Różczka w serialu Usta usta (2010).

Następstwa

Na fali nostalgicznej mody na lata 80. aktor podjął próbę zdyskontowania sukcesu sprzed lat i jako Pan Kimono nagrał opublikowaną w maju 1998 r. płytę Toczy się życie – Powrót Mistrza, która została już oceniona dużo gorzej. Żadna piosenka nie osiągnęła statusu przeboju.

W grudniu 2007 roku ukazała się płyta zespołu TPWC, pt. Teraz pieniądz w cenie, gdzie w piosence „W aucie” występuje gościnnie Piotr Fronczewski jako Franek Kimono. Utwór powstał jako hołd dla dokonań Franka Kimono i utrzymany został w klimacie jego pierwszej płyty. 27 maja 2008 ukazał się teledysk do tego utworu. Utwór zyskał dużą popularność: zdobywał pierwsze miejsca na listach przebojów głównych polskich stacji muzycznych (tj.: 4fun.tv czy Viva Polska), a na oficjalnym profilu Prosto w serwisie YouTube został obejrzany ponad 48 milionów razy.

W marcu 2008 roku remiks utworu Franka Kimono pt. „Dysk Dżokej” pojawił się na debiutanckiej płycie duetu Wet Fingers jako bonus track.

Źródła

Stylizacja projektu wiązała się z panującą w latach 80. modą na dalekowschodnie sztuki walki, którą w Polsce zapoczątkował film Wejście smoka z Bruce'em Lee.

Drugim równie ważnym źródłem inspiracji dla postaci Franka był warszawski folklor, opiewający alkoholizujących się, pełnych fantazji cwaniaczków, o jakich pisali Stefan Wiechecki i Stanisław Grzesiuk. Podobnie jak bohaterowie „Wiecha”, Franek posługiwał się slangiem.

Dyskografia

Single

EP:

  • Franek Kimono; Tonpress 1983
  • Franek Kimono; Arston 1984
  • Franek Kimono; Arston 1984

Albumy

LP:

CD:

Kasety

  • Franek Kimono; Arston 1984
  • Franek Kimono i „goła prywatka”; Vega 1986
  • F. Kimono. Hossa Bossa; Brawo 1990
  • Pan Kimono. Toczy się życie; Sony Music Entertainment Poland 1998

Niektóre wydane płyty – m.in. single – nie posiadały różnorodnych nazw i zostały opatrzone pseudonimem śpiewającego.

Przypisy

  1. ↑ Franek Kimono – „King Bruce Lee Karate Mistrz”. Miały być tylko żartem. Stały się hitami! . muzyka.wp.pl, 2011-10-25. .
  2. ↑ a b Ewelina Potocka: Disco polo z wyższej półki. muzyka.onet.pl, 2011-04-15. . .
  3. ↑ Franek Kimono - strona oficjalna , www.franekkimono.com .
  4. ↑ Sokół & Pono – W aucie (feat. Fred, Franek Kimono). YouTube, 2008-05-27. .
  5. ↑ Słownik Franka Kimono. franekkimono.com. .

Linki zewnętrzne

Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot