Obecnie Garnier jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu w różnych obszarach społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym, akademickim czy społecznym, Garnier przykuł uwagę i wywołał wiele dyskusji. Wraz ze wzrostem znaczenia Garnier w naszym codziennym życiu istotne jest zrozumienie jego implikacji, wyzwań i możliwości. W tym artykule dokładnie zbadamy Garnier i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty naszego życia. Od początków do dzisiejszej ewolucji Garnier stał się tematem, którego nie można zignorować. Dołącz do nas w tej podróży, aby odkryć wszystko, co warto wiedzieć o Garnier.
von Garnier – śląska rodzina szlachecka pochodzenia francuskiego. Czeskie szlachectwo i inkolat od 1729 r. Od 1840 r. z tytułem pruskiego hrabiego (primogenitura) von Garnier-Turawa.
Założycielem linii śląskiej był Piotr Garnier, syn Jana Baptysty. Pochodził z Mt. Saxonnet k. Cluses we Francji. Uzyskał on 18 grudnia 1729 r. czeski inkolat i został zaliczony do czeskiego stanu rycerskiego. Dzięki małżeństwu Anny Barbary z Józefem (Antonim?) Scholtz von Löwencron z Wieszowy i Kamieńca (koło Zbrosławic), weszli w posiadanie śląskich dóbr Turawa. Anna Barbara była dwukrotnie zamężna – jej drugim mężem był hrabia von Gaschin.
W 1794 r. z dóbr Turawa Anna Barbara utworzyła majorat. Składały się na niego majątki: Turawa, Kobylno, Kotórz Wielki, Kotórz Mały, Bierdzany, Ligota Turawska, Zakrzów Turawski, Kadłub Turawski oraz Gosław. Anna Barbara zmarła 11 lutego 1804 r. Jej spadkobiercą został Franciszek Ksawery von Garnier (zm. 1838 r.), syn Andrzeja. Dobra przekształcił w fideikomis.
Syn Franciszka Ksawerego, Franciszek Serafin uzyskał 14 sierpnia 1841 r. od pruskiego króla Fryderyka Wilhelma IV tytuł hrabiego von Garnier-Turawa. Tytuł ten miał być dziedziczony na zasadzie primogenitury i przynależny każdorazowemu panu majoratu turawskiego. Hrabia zmarł w Turawie 20 lipca 1853 r. Kolejnymi właścicielami byli:
We Francji nazwisko Garnier nosili m.in.: