Greatest Hits II
W tym artykule zbadamy najważniejsze aspekty Greatest Hits II, tematu, który wzbudził duże zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Przez lata Greatest Hits II stanowił punkt dyskusji i refleksji w różnych obszarach, zarówno akademickich, jak i życia codziennego. Od swoich początków do obecnego wpływu, Greatest Hits II był przedmiotem licznych badań, debat i kontrowersji, stając się dziś tematem o ogromnym znaczeniu. Poprzez tę analizę staramy się zaoferować wszechstronną i zaktualizowaną wizję Greatest Hits II, zapewniając czytelnikowi pełny i szczegółowy przegląd, który pozwala nam zrozumieć jego znaczenie i implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa.
| Wykonawca kompilacji | ||||
| Queen | ||||
| Wydany |
28 października 1991 | |||
|---|---|---|---|---|
| Gatunek | ||||
| Długość |
75:57 | |||
| Wydawnictwo |
Parlophone (Europa) | |||
| Producent | ||||
| Oceny | ||||
| Album po albumie | ||||
| ||||
Greatest Hits II – kompilacja studyjnych nagrań brytyjskiej grupy Queen, wydana w październiku 1991. Zawiera największe przeboje zespołu od 1982 do 1991. Album był później dostępny również jako część wydawnictw: Greatest Hits Vols I & II, i The Platinum Collection: Greatest Hits I, II & III. Łączna sprzedaż albumu wyniosła na świecie ok. 20 mln sztuk. Jest to ostatni album Queen wydany przed śmiercią Mercury'ego.
Lista utworów
- „A Kind of Magic” (Roger Taylor)
- „Under Pressure” (Queen, David Bowie)
- „Radio Ga Ga” (Taylor)
- „I Want It All” (Queen) – wersja z singla
- „I Want to Break Free” (John Deacon) – wersja z singla
- „Innuendo” (Queen)
- „It’s a Hard Life” (Mercury)
- „Breakthru” (Queen)
- „Who Wants to Live Forever” (Brian May)
- „Headlong” (Queen)
- „The Miracle” (Queen)
- „I’m Going Slightly Mad” (Queen)
- „The Invisible Man” (Queen)
- „Hammer to Fall” (May) – wersja z singla
- „Friends Will Be Friends” (Deacon, Mercury)
- „The Show Must Go On” (Queen)
- „One Vision” (Queen) – wersja z singla
Sukcesy
- Album miał wysoką sprzedaż między 1991 a 1992 w Europie. Był numerem jeden w Wielkiej Brytanii przez 5 tygodni, a przez zaledwie 8 tygodni pod koniec roku był trzecim najlepiej sprzedającym się albumem (ponad 1 200 000 kopii). Spędził 108 tygodni w notowaniach (ostatni raz w 2000), i był dwunastym najlepiej sprzedającym się albumem lat 90. w Anglii (3 600 000 kopii).
- W Holandii był numerem jeden przez 13 tygodni, osiągnął sprzedaż 600 000 egzemplarzy, był 97 tygodni na listach.
- W Szwajcarii był numerem jeden przez 11 tygodni, oraz 53 tygodnie w notowaniach. W trzecim tygodniu 1992 roku Queen miało tam trzy albumy w pierwszej dziesiątce: Greatest Hits, Greatest Hits II i Innuendo.
- W Austrii przez trzy tygodnie był numerem jeden, 47 tygodni na listach. W 1997 uzyskał status poczwórnej platynowej płyty (ponad 200.000 kopii).
- W Niemczech zajął numer 2, lecz utrzymywał się na tej pozycji przez 12 tygodni. Sprzedaż osiągnęła ponad 2 miliony egzemplarzy. Na listach utrzymał się 117 tygodni.
- W Finlandii był numerem jeden, oraz najlepiej sprzedającym się zagranicznym albumem wszech czasów, z list zniknął w 2003. Sprzedano ponad 150 000 kopii.
- We Włoszech był numerem jeden między 1991 a 1992, do dziś sprzedano ponad milion egzemplarzy.
- Był też numerem jeden w Hiszpanii przez 8 tygodni, sprzedano tam 606 600 płyt CD do 2004.
- We Francji sprzedano ponad milion sztuk, w Argentynie około miliona, a w Brazylii 500 000
- W Szwecji był to najlepiej sprzedający się album 1992 roku.
- Według wielu źródeł[potrzebny przypis] był to najlepiej sprzedający się zagraniczny album na Węgrzech. Zajął także pierwsze miejsce na liście Top 40 album- és válogatáslemez-lista.
- W Polsce kompilacja uzyskała status złotej płyty.
Przypisy
- ↑ AllMusic – Greatest Hits, Vol. 2
- ↑ 1992. 03. 09. - 1992. 03. 15.. mahasz.hu. . (węg.).
- ↑ Złote płyty CD przyznane w 2019 roku , ZPAV .
Linki zewnętrzne