Grzegorz Aleksander Ghica (zm. 1857)
W tym artykule porozmawiamy o Grzegorz Aleksander Ghica (zm. 1857), temacie, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie. Grzegorz Aleksander Ghica (zm. 1857) był przedmiotem licznych debat, badań i refleksji ekspertów i ogółu społeczeństwa. Jego znaczenie przekroczyło granice i wpłynęło na różne obszary społeczeństwa, od polityki po kulturę popularną. Dlatego tak istotne jest poświęcenie czasu i uwagi na głębokie zrozumienie, czym jest Grzegorz Aleksander Ghica (zm. 1857), jakie są jego konsekwencje i jak jego obecność ukształtowała współczesny świat. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom na Grzegorz Aleksander Ghica (zm. 1857), aby rzucić światło na jego znaczenie i wyzwania, jakie stwarza.
| |
| hospodar Mołdawii | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| hospodar Mołdawii | |
| Okres | |
| Dane biograficzne | |
| Data i miejsce śmierci |
1857 |
Grzegorz Aleksander Ghica (rum. Grigore Alexandru Ghica; zm. 1857) – hospodar Mołdawii, w latach 1849–1853 i 1854–1856, z rodu Ghica.
Biografia
Powołany na mołdawski tron hospodarski, w 1849, na okres siedmiu lat, na mocy, zawartej w tym samym roku, konwencji rosyjsko-tureckiej, dotyczącej wspólnej kontroli nad księstwami naddunajskimi. Przez pierwsze dwa lata panowania w Mołdawii stacjonowały wojska rosyjskie, które wkroczyły tam podczas tłumienia Wiosny Ludów. Ghica jednak nie podejmował działań skrajnie reakcyjnych, lecz wręcz liberalne, np. pozwalając na powrót do kraju emigrantom politycznym.
W 1853 został zmuszony do ucieczki z Mołdawii wobec ponownego wkroczenia wojsk rosyjskich (tym razem w ramach wojny krymskiej). Na emigracji w Austrii przebywał do 1854, gdy Rosjanie pod naciskiem mocarstw wycofali się z Wołoszczyzny i Mołdawii i zostali zastąpieni przez Austriaków. Po powrocie na tron próbował doprowadzić do zaangażowania Francji w sprawy rumuńskie, sprzyjał także rozwojowi ruchu zjednoczeniowego (pozwalając wydawać mu gazety, zakładać związki, a nawet powierzając jego sympatykom stanowiska państwowe) mając nadzieję na objęcie tronu zjednoczonej Rumunii. Jednak po upływie siedmioletniej kadencji, w 1856 został zdetronizowany.
Wkrótce potem popełnił samobójstwo w Paryżu, gdzie próbował nadal działać na rzecz zjednoczenia Rumunii.
Bibliografia
- J. Demel, Historia Rumunii, Wrocław 1970.
- 1862 – oficjalnie zjednoczenie Mołdawii i Wołoszczyzny w Zjednoczone Księstwa Mołdawii i Wołoszczyzny (zobacz: władcy Rumunii).