Grzegorz Nowik

W tym artykule poznamy fascynujący świat Grzegorz Nowik. Od początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Grzegorz Nowik był tematem zainteresowania wielu badaczy i entuzjastów. Przez lata Grzegorz Nowik ewoluował i dostosowywał się do zmian kulturowych, technologicznych i politycznych, pozostawiając niezatarty ślad w historii. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Grzegorz Nowik, oferując pełną i szczegółową wizję, która pozwala czytelnikom lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie we współczesnym świecie.

Grzegorz Nowik
Ilustracja
Grzegorz Nowik (2020)
Data i miejsce urodzenia

10 lipca 1954
Warszawa, Polska

Stopień harcerski

Harcerz Rzeczypospolitej

Stopień instruktorski

Harcmistrz

Organizacja harcerska

ZHP, KIHAM, ZHR

Przewodnicząca ZHR
Okres sprawowania

od 3 kwietnia 2016
do 29 sierpnia 2021

Poprzednik

Ewa Borkowska-Pastwa

Następca

Karol Siergiej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal 100-lecia ustanowienia Sztabu Generalnego Wojska Polskiego

Grzegorz Władysław Nowik (ur. 10 lipca 1954 w Warszawie) – polski historyk harcerstwa, instruktor harcerski, harcmistrz, pisarz i publicysta. Profesor zwyczajny doktor habilitowany historii, pracownik Instytutu Studiów Politycznych PAN. Kierownik Działu Historii i Badań Naukowych Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. Redaktor naczelnyPrzeglądu Historyczno-Wojskowego (2000–2009), zastępca dyrektora Wojskowego Biura Badań Historycznych (2004–2009), przewodniczący ZHR w latach 2016–2021.

Życiorys

Od 1963 harcerz 22 Warszawskiej Drużyny Harcerzy w Hufcu ZHP Warszawa Praga-Południe, od 1968 drużynowy zuchów, następnie od 1970 – harcerzy, szczepowy 22 Szczepu „Watra” od 1972 do 1986 (z przerwami), przewodniczący Kręgu Instruktorskiego Szczepu od 1982. Uczył się w technikum poligraficznym i prowadził w nim drużynę harcerską (matura w 1974).

W 1973 zainicjował z hm. Stanisławem Czopowiczem stworzenie pierwszych w Warszawie niejawnych struktur „niepokornego harcerstwa”. Komendant I i IV Zlotu Środowisk Niezależnych, w latach 1980–1982 wiceprzewodniczący Kręgu Instruktorów Harcerskich im. Andrzeja Małkowskiego Chorągwi Stołecznej ZHP, redaktor „Bratniego Słowa”, I przewodniczący Kapituły Harcerza Rzeczypospolitej w Warszawie. Publikował poza oficjalnym obiegiem książki harcerskie, m.in. Aleksandra Kamińskiego, wskazywał ingerencje cenzury – np. w książce „Andrzej Małkowski”.

W 1979 ukończył studia na Wydziale Historii Uniwersytetu Warszawskiego, jego praca magisterska Geneza i powstanie Koła Instruktorskiego im. Mieczysława Bema otrzymała w tym roku II miejsce w konkursie na prace magisterskie. Stopień doktora historii uzyskał w 2000 w Akademii Sztuki Wojennej, a w 2007 na Uniwersytecie Warszawskim stopień doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie historii. W 2014 otrzymał tytuł naukowy profesora.

W 1981–1984 członek Rady Chorągwi Stołecznej ZHP.

Jako członek Rady Naczelnej ZHP, na znak protestu 26 czerwca 1982 opuścił jej obrady i wystosował wraz z 4 innymi instruktorami pisemny protest do prezydium rady w sprawie zdelegalizowania Rady Porozumienia KIHAM.

Pierwszy Marszałek Unii Najstarszych Drużyn Harcerskich Rzeczypospolitej.

W latach 1980–1990 kierował kształceniem instruktorów w KIHAM, ruchu Płaskiego Węzła i Ruchu Harcerskim Rzeczypospolitej w Warszawie, prowadził kilka kursów podharcmistrzowskich „Szkoła za lasem” i współorganizował kilkanaście kursów przewodnikowskich, rozpoczynając każdy z nich wykładem „karafka La Fontaine’a”, współorganizator Duszpasterstwa Harcerek i Harcerzy w Warszawie. W latach 80. XX w. w jego domu mieściła się niezależna drukarnia.

W 1989 współzałożyciel Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej i członek Krajowego Komitetu Odrodzenia ZHP. W 1995 zorganizował Szczep „Watra” w Zalesiu Górnym, do 1999 był przewodniczącym komisji instruktorskiej Mazowieckiej Chorągwi Harcerzy ZHR, w okresie 2000–2004 komendant Piaseczyńskiego Związku Drużyn, obecnie członek komisji instruktorskiej Mazowieckiej Chorągwi Harcerzy ZHR. W latach 2008–2010 był członkiem Rady Naczelnej Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej z wyboru.

W latach 2016–2021 przez dwie kadencje pełnił funkcję Przewodniczącego ZHR.

Książki

  • Grzegorz Nowik: Ósmy ułan Beliny. Generał brygady Józef Marian Smoleński „Kolec” (1894–1978). Maciej Smolenski. Warszawa: Wydawnictwo Rytm, 2008. ISBN 978-83-7399-291-7.
  • Grzegorz Nowik: Straż nad Wisłą. Warszawa: Wydawnictwo Rytm, 2002. ISBN 83-88794-55-8.
  • Grzegorz Nowik: Zanim złamano Enigmę. Warszawa: Wydawnictwo Rytm, 2004. ISBN 83-7399-099-2.
  • Juliusz Englert, Grzegorz Nowik: Marszałek Józef Piłsudski. Warszawa: Wydawnictwo Rytm, 2007. ISBN 978-83-7399-221-4.
  • Grzegorz Nowik: Zanim złamano „Enigmę” rozszyfrowano Rewolucję. Polski radiowywiad podczas wojny z bolszewicką Rosją 1918–1920. Warszawa: Wydawnictwo Rytm, 2010. ISBN 978-83-7399-425-6.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 425
  2. Home , The Institute of Political Studies of the Polish Academy of Sciences (ang.).
  3. Prof. dr hab. Grzegorz Władysław Nowik, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .
  4. Profesorowie nadzwyczajni. Instytut Studiów Politycznych PAN. . .
  5. PRZEGLĄD HISTORYCZNO-WOJSKOWY – Wojsko Polskie – Departament Wychowania i Promocji Obronności. . .
  6. Ewa Borkowska-Pastwa, Renata Adrian-Cieślak, Urszula Kret: Starszyzna Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej 1989–2022. Warszawa: Wydawnictwo ZHR, 2023. ISBN 978-83-87899-32-5.
  7. Harcerstwo, nr 11–12, listopad-grudzień 1988
  8. prof. dr hab. Grzegorz Nowik , radon.nauka.gov.pl .
  9. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 czerwca 2014 r. nr 115-8-14 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2014 r. poz. 548).
  10. Historia Chorągwi Stołecznej Związku Harcerstwa Polskiego w latach 1956–2006 kadencjami pisana. T. I. Warszawa: Chorągiew Stołeczna ZHP, 2006, s. 272-273.
  11. W czerwcu 1982 władze ZHP zdelegalizowały Radę Porozumienia; na znak protestu 5. członków Rady Naczelnej ZHP (Grzegorz Nowik, Andrzej Jaczewski, Wojciech Wróblewski, Kazimierz Wiatr, Wiesław Pietruszak) 26 VI 1982 opuściło jej obrady i wystosowało do Prezydium pisemny protest.. . .
  12. Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej: Rada Naczelna. .
  13. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 czerwca 2023 r. nr rej. 273/2023 o nadaniu orderów (M.P. z 2023 r. poz. 908).
  14. M.P. z 2011 r. nr 64, poz. 635
  15. M.P. z 2005 r. nr 8, poz. 121
  16. M.P. z 1993 r. nr 60, poz. 547
  17. Polska Policja, Międzynarodowe seminarium naukowe "Rola i miejsce Sztabu Generalnego Wojska Polskiego w systemie obronnym państwa w latach 1918-2018" , Historia i Tradycja (pol.).