Obecnie Guido del Mestri stał się tematem bardzo interesującym dla wielu różnych osób. Od ekspertów w danej dziedzinie po osoby poszukujące informacji na dany temat, Guido del Mestri stanowi punkt zainteresowania wielu osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo czy znaczenie w dziedzinie nauki, Guido del Mestri nadal jest tematem wywołującym wielką debatę i fascynację. W tym artykule zbadamy różne aspekty Guido del Mestri i jego znaczenie w dzisiejszym świecie, zapewniając pełny i aktualny pogląd na ten temat.
Kardynał diakon | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||
Data i miejsce śmierci | ||
Nuncjusz apostolski w Niemczech | ||
Okres sprawowania |
1975–1984 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
11 kwietnia 1936 | |
Nominacja biskupia |
28 października 1961 | |
Sakra biskupia |
31 grudnia 1961 | |
Kreacja kardynalska |
28 czerwca 1991 | |
Kościół tytularny |
Data konsekracji |
31 grudnia 1961 | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
|
Guido del Mestri (ur. 13 stycznia 1911 w Banja Luce, zm. 2 sierpnia 1993 w Norymberdze) – włoski duchowny katolicki, kardynał, nuncjusz apostolski w Niemczech.
Pochodził z arystokratycznej rodziny włoskiej mieszającej w Banja Luce (obecnie Bośnia i Hercegowina). Po ukończeniu prowadzonego przez jezuitów liceum w Wiedniu rozpoczął studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Później studiował w Papieskiej Akademii Kościelnej, przygotowując się do pracy w służbie dyplomacji Stolicy Apostolskiej. 11 kwietnia 1936 roku przyjął święcenia kapłańskie. Od 1940 roku pracował kolejno w nuncjaturach w Belgradzie, Bejrucie i Bukareszcie. W 1950 roku rumuńskie władze komunistyczne wydaliły go z kraju (wraz z nuncjuszem apostolskim). Pełnił następnie funkcje dyplomatyczne w nuncjaturach w Damaszku, Dżakarcie i Bonn. 3 października 1959 roku został delegatem apostolskim we wschodniej i zachodniej Afryce. 28 października 1961 roku wyniesiony do godności arcybiskupa tytularnego Tuscamia. Sakrę biskupią przyjął 31 grudnia 1961 roku w katedrze w Nairobi. Brał udział w Soborze Watykańskim II. 9 września 1967 roku został delegatem apostolskim w Meksyku, a od 20 czerwca 1970 roku pełnił funkcję pronuncjusza apostolskiego w Kanadzie. Po 5 latach został nuncjuszem papieskim w Bonn. 28 czerwca 1991 Jan Paweł II wyniósł go do godności kardynalskiej.