Hans Croon

W tym artykule zbadamy znaczenie Hans Croon w bieżącym kontekście. Hans Croon był przedmiotem debat i analiz w różnych dziedzinach, czy to w polityce, technologii, nauce czy kulturze. Jego znaczenie jest niezaprzeczalne, ponieważ wpływa na codzienne życie ludzi i społeczeństwo jako całość. Z biegiem czasu Hans Croon ewoluował, dostosowując się do zmian i pojawiających się wyzwań, co skłania do refleksji nad jego rolą we współczesnym świecie. W tym sensie zamierzamy zbadać różne aspekty Hans Croon, analizując jego implikacje i proponując możliwe rozwiązania lub strategie, aby stawić czoła wyzwaniom, jakie stwarza.

Hans Croon

Data i miejsce urodzenia	25 maja 1936 Indonezja
Data i miejsce śmierci	5 lutego 1985 Rotterdam
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1957–1959 AFC DWS 1959–1963 SVV Schiedam 1963–1969 HVV 1969–1972 FC Volendam 1972–1974 KSV Waregem 1974–1975 Lierse SK 1975–1976 RSC Anderlecht 1976–1978 NEC Nijmegen 1978–1979 VVV Venlo 1979–1981 KSV Waregem 1981–1982 Beringen FC 1982–1983 Lierse SK
Multimedia w Wikimedia Commons

Hans Croon (ur. 25 maja 1936, zm. 5 lutego 1985) – holenderski trener. Pracował w wielu klubach holenderskich i belgijskich. 5 maja 1976 roku na Stadion Heysel w Brukseli prowadząc RSC Anderlecht, Croon pokonał West Ham United 4-2 i zdobył Puchar Zdobywców Pucharów. Po tym opuścił Belgię i przeniósł się do NEC Nijmegen.^{[potrzebny przypis]} W lutym 1985 roku zginął w wypadku samochodowym w wieku 48 lat.

Przypisy

1. ↑ 1975/76: Anderlecht win six-goal thriller. UEFA, 17 sierpnia 2001. .

• p
• d
• e

Trenerzy VVV Venlo

Silz (1954–56) Kment (1956–60) Horesj (1960–61) Silz (1961–63) Kleinheuer (1963–64) Gesell (1964–66) Janssen (1966–68) Paauwe (1968–69) Breukers (1969) Gesell (1969–72) Baan (1972–78) Croon (1978–79) Vergoossen (1979) Morsing (1979–81) Vergoossen (1981–86) Reker (1986–88) Van Veen (1988–89) Vergoossen (1989) Hulshuizen (1989–90) Rayer (1990–92) Körver (1992–94) Reynierse (1994–95) Versleijen (1995–96) Brand (1996) Van Stee (1996–98) Spijkerman (1998–00) Versleijen (2000–01) Dusseldorp (2001–04) Koster (2004–05) Neumann (2005–06) Wetzel (2006–08) Van Dijk (2008–10) Boessen (2010–11) De Boeck (2011) Lokhoff (2012–13) Trost (2013–14) Steijn (2014-19) Maaskant (2019) Driessen (2019) De Koning (2019-21) Luhukay (2021-22) Kruys (od 2022)

1. ↑ ^{a b c d} tymczasowo

• p
• d
• e

Trenerzy NEC Nijmegen

György (1923–24) Smith (1929–30) Claus (1931–32) Longin (1932–33) Lodenstijn (1933–36) Delsen (1936–37) Schoester (1937–39) Julian (1939–40) Schoester (1940–42) Bijl (1942–44) Van der Sloot (1944–47) Schoester (1946–47) Charlton (1947–49) Bijl (1949–54) Delsen (1954–56) Silz (1956–57) Delsen (1957) Ter Horst (1957–58) Lodenstijnt (1958) Groenendijk (1958–60) De Busser (1960–61) Remmers (1961–70) Coerver (1970–73) De Jong (1973–74) De Visser (1974–76) Croon (1976–78) Looyen (1978–81) Van de Meent (1981–85) Popovics (1985–87) Looyen (1987–91) Pruijn (1991–94) Van Kooten (1994–95) Koevermans (1995–96) Looyent (1996–97) Calderwood (1997–99) De Groott (1999–00) Neeskens (2000–04) Lok (2004–05) De Groot (2005–06) Been (2006–09) Lodeweges (2009) Rip i Brookhuist (2009) Vloet (2009–11) Pastoor (2011–13) De Groot i Brookhuist (2013) Janssen (2013–14) Brood (2014–15) Faber (2015–16) Hyballa (2016–17) De Groot (2017) Bogers (2017–18) Lijnders (2018) De Gier (od 2018-19) De Groot, Bogers i Meijer t (2019-20) Meijer (od 2020)

• p
• d
• e

Trenerzy RSC Anderlecht

Brébart (1920–22) Bunyan Sr. (1922) Bunyan Jr. (1922–25) Howard (1928–36) Defour (1936–38) Defevere (1938–41) Rage (1941–45) Defevere (1945–46) Perino (1946–47) Smit (1947–50) Gormlie (1950–60) Sinibaldi (1960–66) Béres (1966–67) Deraeymaeker (1967–68) Höfling (1968–70) Deraeymaeker (1970) Sinibaldi (1970–71) Keßler (1971–72) Van den Bosch (1972–73) Braems (1973–75) Croon (1975–76) Goethals (1976–79) Braems (1979–80) Ivić (1980–83) Van Himst (1983–86) Haan (1986–87) Leekens (1987–88) Goethals (1988–89) de Mos (1989–92) Peruzović (1992–93) Boskamp (1993–95) Neumann (1995–96) Boskamp (1996–97) Vandereycken (1997) Haan (1997–98) Dockx (1998–99) Anthuenis (1999–2002) Broos (2002–05) Vercauteren (2005–07) Jacobs (2007–2012) van den Brom (2012–2014) Hasi (2014–2016) Weiler (2016–2017) Frutos (2017) Vanhaezebrouck (2017-2018) Belhocine (2018) Rutten (2019) Belhocine (2019) Davies i Kompany (2019) De Roeck (2019) Kompany (2019–22) Mazzù (2022) Veldman (2022) Riemer (od 2022)

1. ↑ ^{a b c d e} tymczasowo

• p
• d
• e

Trenerzy Lierse SK

Grumeau (1920–30) Turnhauer (1930–36) Mály (1936–39) De Preter (1939–44) Kiebooms (1944–46) Berry (1946–48) Kiebooms (1948–49) D'Hollander (1949–53) Tarkany (1953–55) D'Hollander (1955–61) De Vos (1961) De Graaf (1961–62) Meert (1962–63) Van den Bergh (1963–70) Spurgeon (1970) Willems (1970–71) de Munck (1971) Baeten (1971–72) Bédl (1972–73) Willems (1973) Baeten (1973–74) Croon (1974–75) Bédl (1975–77) Van den Bergh (1977–79) Baeten (1979) Künnecke (1979–81) Bédl (1981–82) Croon (1982–83) Baeten (1983–84) Boskamp (1984–87) Vets (1987) Meeuws (1987–88) Davidovic (1988–89) Hulshoff (1989–91) Helleputte (1991–94) Gerets (1994–97) Daerden (1997–98) Braeckmans (1998–99) Meeuws (1999–2001) Van Acker (2001–02) Ferrera (2002–04) Put (2004–05) Trost (2005–06) Rekdal (2006–07) Helleputte (2007–10) Anthuenis (2010) Van Meir (2010–11) Sollied (2011) Janssens (2011–12) Ramzy (2012–13) Van Meir (2013) Menzo (2013–14) Stojanovič (2014–15) Helleputte (2015) Guillou (2015) Zerdouk (2015) Van Meir (2015–17) Vanderbiest (2017) Still (2017) Colpaert (2017–18)

• p
• d
• e

Trenerzy zdobywców Pucharu Zdobywców Pucharów

1961: Hidegkuti 1962: Villalonga 1963: Nicholson 1964: Fernandes 1965: Greenwood 1966: Multhaup 1967: Čajkovski 1968: Rocco 1969: Vičan 1970: Mercer 1971: Sexton 1972: Waddell 1973: Rocco 1974: Krügel 1975: Łobanowski 1976: Croon 1977: Klötzer 1978: Goethals 1979: Rifé 1980: Di Stefano 1981: Achalkaci 1982: Lattek 1983: Ferguson 1984: Trapattoni 1985: Kendall 1986: Łobanowski 1987: Cruijff 1988: de Mos 1989: Cruijff 1990: Boškov 1991: Ferguson 1992: Rehhagel 1993: Scala 1994: Graham 1995: Fernandez 1996: Fernandez 1997: Robson 1998: Vialli 1999: Eriksson