Heinrich Kreutz
W dzisiejszym świecie Heinrich Kreutz to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na społeczeństwo czy wpływ na kulturę popularną, Heinrich Kreutz stał się centralnym punktem debaty i refleksji. W tym artykule zbadamy różne aspekty Heinrich Kreutz i zbadamy jego znaczenie w bieżącym kontekście. Od jego powstania po możliwe konsekwencje, zagłębimy się w dogłębną analizę Heinrich Kreutz i jego roli we współczesnym świecie.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 września 1854 |
| Data i miejsce śmierci |
13 lipca 1907 |
| profesor nauk astronomicznych | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1880 – astronomia |
| Uczelnia | |
| Instytucja | |
Heinrich Carl Friedrich Kreutz (ur. 8 września 1854 w Siegen, zm. 13 lipca 1907 w Kilonii) – niemiecki astronom. Jako pierwszy wykazał, że istnieje pewna grupa komet, które okrążając Słońce, przechodzą bardzo blisko jego powierzchni (fotosfery) i pochodzą z rozpadu jednego ciała.
Życiorys
Szkołę średnią skończył w rodzinnym Siegen, a następnie studiował astronomię na Uniwersytecie w Bonn. Jego profesorami tam byli Eduard Schönfeld i Carl Krueger (córkę tego ostatniego poślubił na początku lat 90. XIX w.). W 1880 roku uzyskał doktorat na podstawie prac nad orbitą wielkiej komety z 1861 roku (C/1861 J1), po czym kilka miesięcy spędził w Wiedniu, studiując u Theodora von Oppolzera i Edmunda Weissa.
Przepracowawszy rok w instytucie badawczym w Berlinie, podążył za Kruegerem do Kilonii, gdzie ów został dyrektorem obserwatorium. W Kilonii, podobnie jak w Berlinie, pracował jako rachmistrz, ale od 1888 roku był także wykładowcą na Uniwersytecie w Kilonii, a od 1891 – profesorem. W 1896 roku przejął po zmarłym Kruegerze funkcję redaktora najważniejszego ówczesnego naukowego czasopisma astronomicznego – „Astronomische Nachrichten”. Wydał 35 woluminów tego pisma (tomy 140–175), a także 13 tomów „Astronomische Abhandlungen”, które założył, by publikować teksty dłuższe niż te zazwyczaj przyjmowane przez „Nachrichten”. Najważniejsze badania Kreutza dotyczyły orbit komet. Na podstawie analizy orbit komet muskających Słońce C/1843 D1, C/1880 C1 i C/1882 R1 wykazał, że wszystkie one należą do jednej grupy, nazwanej następnie jego imieniem, która powstała z rozpadu jednego ciała niebieskiego podczas jego przejścia przez peryhelium. Od 1891 roku był członkiem Niemieckiej Akademii Przyrodników Leopoldina.
Rodzina
Rodzicami Heinricha Kreutza byli duchowny ewangelicki, superintendent Siegen Karl Kreutz (1812–1894) i Carolina z domu Schleifenbaum (1823 – ok. 1900), córka Franza Schleifenbauma, przedsiębiorcy w branży metalurgicznej.
Poślubił Else Krueger (1861–1940), córkę swojego profesora Carla Kruegera. Małżeństwo miało dwóch synów i trzy córki.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Biografia astronoma w serwisie SEDS.org (ang.).
- ↑ a b Hartmut Frommert: Kreutz, Heinrich Carl Friedrich. W: red. Thomas Hockey: Biographical Encyclopedia of Astronomers. Wyd. 2. Springer New York, 2014, s. 657. ISBN 978-1-4419-9917-7.
- ↑ a b c Felix Schmeidler, Kreutz, Heinrich, t. 13, Neue Deutsche Biographie, 1982, s. 24 (niem.).
- ↑ Leopoldina Nationale Akademie der Wissenschaften: Mitgliederverzeichnis: Heinrich Kreutz. . (niem.).
- ↑ Superintendenten seit 1531 - Ev. Kirchenkreis Siegen , www.kirchenkreis-siegen.de .
Linki zewnętrzne
- General Notes (nekrolog). „Publications of the Astronomical Society of the Pacific”. 19 (116), s. 249, 1907. ISSN 1538-3873. (ang.).
- Portret Heinricha Kreutza w zasobach projektu DigiPortA - Digitalisierung und Erschließung von Porträtbeständen in Archiven der Leibniz-Gemeinschaft.