Homonacjonalizm

W tym artykule temat Homonacjonalizm zostanie omówiony z różnych perspektyw i podejść. Homonacjonalizm jest dziś zagadnieniem niezwykle aktualnym, budzi debatę i kontrowersje w różnych obszarach, a jego badanie jest kluczowe dla zrozumienia złożoności współczesnego społeczeństwa. Na tych stronach zostaną przeanalizowane liczne krawędzie tworzące Homonacjonalizm, zbadane zostaną ich praktyczne i teoretyczne implikacje oraz przedstawione zostaną różne refleksje, które zachęcą do krytycznej refleksji. Z różnych dyscyplin i dziedzin wiedzy Homonacjonalizm zostanie zbadany w sposób rygorystyczny i szczegółowy, w celu zapewnienia nowych perspektyw i wzbogacenia debaty na temat tego zjawiska.

Homonacjonalizm oznacza powiązanie walki o prawa osób LGBT z ideami nacjonalistycznymi, postrzeganie emancypacji mniejszości seksualnych jako wykładnika wskazującego na rozwój narodu czy państwa. Termin zaproponowała badaczka Jasbir Puar w roku 2007, odnosząc się do procesów, w których idee emancypacji osób LGBT stanowią uzasadnienie rasistowskich i ksenofobicznych postaw, zwłaszcza wobec muzułmanów, opierając je na uprzedzeniach, że wszyscy imigranci są nieodmiennie homofobiczni i tym samym niemożliwe jest zintegrowanie ich z zachodnimi społeczeństwami, mającymi być w pełni egalitarnymi. W ten sposób różnorodność seksualna i prawa LGBT są wykorzystywane do podtrzymywania politycznych i społecznych stanowisk przeciwko imigracji.

Pojęcie homonacjonalizmu zostało stworzone, by opisywać i krytykować postępujący nacjonalizm społeczności LGBT i postawy antyimigranckie, połączone z ignorowaniem wciąż propagowanej w zachodnim społeczeństwie homofobii. Queerowa emancypacja w ramach zachodniego homonacjonalizmu jest prezentowana jako włączenie do heteronormatywnych praktyk, na przykład legalizacji małżeństw jednopłciowych.

Krytyka homonacjonalizmu w kontekście Europy Wschodniej

Ze względu na to, że równouprawnienie osób LGBT w Europie Wschodniej nie jest tak rozwinięte jak na Zachodzie, można by wnioskować, że homonacjonalizm nie będzie użytecznym narzędziem opisu realiów życia miejscowych ruchów LGBT. Anna Rekhviashvili w swoim artykule Can we think of homonationalism in Homophobic Eastern Europe? zauważa jednak, że postawy homonacjonalistyczne w Europie Wschodniej objawiają się między innymi poprzez powielanie zachodnich form aktywizmu i narracji "dążenia do bycia częścią Zachodu".

Przypisy

  1. a b Jasbir K. Puar, Terrorist Assemblages: Homonationalism in Queer Times, Duke University Press, 5 października 2007, ISBN 978-0-8223-9044-2 (ang.).
  2. Homonationalism and Pinkwashing – CLAGS: Center for LGBTQ Studies (ang.).
  3. Haley D. O'Shaughnessy, Homonationalism and the Death of the Radical Queer, „Inquiries Journal”, 7 (03), 2015 (ang.).
  4. Scott Shackford, In America, Muslims Are More Likely to Support Gay Marriage Than Evangelical Christians , Reason.com, 13 czerwca 2016 (ang.).
  5. Jason Ritchie, Pinkwashing, Homonationalism, and Israel-Palestine: The Conceits of Queer Theory and the Politics of the Ordinary: Pinkwashing, Homonationalism, and Israel-Palestine, „Antipode”, 47 (3), 2015, s. 616–634, DOI10.1111/anti.12100 (ang.).
  6. Biden signs foreign policy memo putting U.S. at ‘forefront’ of global LGBTQ rights , NBC News (ang.).
  7. Tyler Lopez, Why #Pinkwashing Insults Gays and Hurts Palestinians, „Slate”, 17 czerwca 2014, ISSN 1091-2339 (ang.).
  8. Rainbow Europe - ILGA-Europe , 4 lutego 2022 (ang.).
  9. Joanna Mizielińska, Robert Kulpa, ‘Contemporary Peripheries’: Queer Studies, Circulation of Knowledge and East/West Divide, Routledge, 8 kwietnia 2016, s. 11–26, DOI10.4324/9781315576107-2 .