W tym artykule dokładnie przeanalizujemy wszystko, co jest związane z Instytut Pracy i Spraw Socjalnych. Od jego powstania i ewolucji po dzisiejsze znaczenie, poprzez zastosowania w różnych obszarach i wpływ na społeczeństwo. Poprzez szczegółową analizę przyjrzymy się dogłębnie Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, rozbijając jego główne cechy i podkreślając jego znaczenie w bieżącym kontekście. Ponadto podkreślimy różne perspektywy i opinie istniejące wokół Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, a także możliwe przyszłe implikacje, jakie mogą one mieć w różnych aspektach życia codziennego. W tym artykule chcemy zaoferować pełny i wzbogacający przegląd Instytut Pracy i Spraw Socjalnych, aby zapewnić naszym czytelnikom szersze i solidniejsze zrozumienie tego tematu.
Budynek mieszkalny przy ul. Belottiego 3b w Warszawie, w którym ma swoją siedzibę Instytut Pracy i Spraw Socjalnych | |
Państwo | |
---|---|
Adres |
01-022 Warszawa, ul. J. Bellottiego 3B |
Data założenia |
5 stycznia 1962 |
Forma prawna | |
Dyrektor | |
Strona internetowa |
Instytut Pracy i Spraw Socjalnych (IPiSS) – instytut badawczy nadzorowany przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, zajmujący się problematyką pracy i polityką społeczną.
Wyniki prac badawczych są upowszechniane w formie pozycji książkowych, artykułów, wywiadów, konferencji naukowych, seminariów oraz głosów w dyskusjach i debatach społecznych. Instytut Pracy i Spraw Socjalnych posiada wieloletnie doświadczenie w realizacji projektów badawczych. Obecnie Instytut realizuje i współrealizuje projekty finansowane z funduszy strukturalnych: EFS, ZPORR i IW EQUAL. IPiSS prowadzi także działalność szkoleniową, obejmującą różne formy: szkolenia i kursy o różnej tematyce – z zakresu prawa pracy, ubezpieczeń społecznych, migracji zarobkowej, zarządzania zasobami pracy.
Instytut Pracy i Spraw Socjalnych powstał jako Instytut Pracy przy Komitecie Pracy i Płac, powołany uchwałą nr 1 Rady Ministrów z dnia 5 stycznia 1962. Przesłanką powołania Instytutu był brak placówki naukowej o szerokiej, ekonomicznej podbudowie, która by badała zagadnienia zatrudnienia, płac organizacji i wydajności pracy, problemy socjalne i demograficzne. Problemami tymi dorywczo i wycinkowo zajmowano się w Polskiej Akademii Nauk, w wyższych uczelniach, w Instytucie Ekonomii i Organizacji Przemysłu, Komisji Planowania, Ministerstwie Finansów, Centralnej Radzie Związków Zawodowych. W 1970 Instytut Pracy został zlikwidowany na skutek opublikowania raportu krytykującego rządową politykę płac. W 1972 został reaktywowany uchwałą Rady Ministrów nr 178 z 24 czerwca pod nazwą Instytut Pracy i Spraw Socjalnych jako instytut resortowy przy Ministerstwie Pracy, Płac i Spraw Socjalnych. W lutym 1974 ukazał się pierwszy numer miesięcznika „Polityka Społeczna“ (właścicielem tytułu jest Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej).
W 1999 Fundacja Humanizacja Pracy przekazała czasopismo Instytutowi Pracy i Spraw Socjalnych, pierwszy numer pisma ukazał się pod tytułem "Humanizacja Pracy. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi" pod redakcją prof. dr hab. Stanisławy Borkowskiej. Od 2001 pismo ukazuje się pod zmienioną nazwą: „Zarządzanie Zasobami Ludzkimi“.
Rada naukowa jest organem stanowiącym, inicjującym, opiniodawczym i doradczym instytutu w zakresie jego działalności statutowej oraz w sprawach rozwoju kadry naukowej i badawczo-technicznej.
W skład Rady Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych wchodzi 14 członków wybieranych i powoływanych w trybie i na zasadach określonych w art. 30 Ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (DzU 2010, nr 96, poz. 618 z późn. zm.) i Statucie IPiSS.