Izabela Portugalska (żona Karola V) to temat, który od dłuższego czasu jest przedmiotem zainteresowania i dyskusji. Od swoich początków do dnia dzisiejszego odgrywał kluczową rolę w różnych aspektach życia społecznego. Przez lata ewoluował i dostosowywał się do zmian w otaczającym go świecie. Celem tego artykułu jest szczegółowe zbadanie Izabela Portugalska (żona Karola V) i jego wpływu w różnych obszarach. Od jego początków po wpływ na dzisiejszy świat, zostaną zbadane jego różne aspekty i przeanalizowane zostaną opinie ekspertów w tej dziedzinie. Izabela Portugalska (żona Karola V) był przedmiotem studiów i badań, a ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego i aktualnego spojrzenia na niego.
Ten artykuł od 2014-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Cesarzowa Świętego Cesarstwa Rzymskiego | |
Okres | |
---|---|
Jako żona | |
Poprzedniczka | |
Następczyni | |
Królowa Hiszpanii | |
Okres | |
Jako żona | |
Następczyni | |
Dane biograficzne | |
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Mąż | |
Dzieci |
Filip II Hiszpański |
Izabela Portugalska, Izabela Aviz (ur. 24 października 1503 w Lizbonie, zm. 1 maja 1539 w Toledo) – księżniczka portugalska, dzięki małżeństwu królowa Hiszpanii, cesarzowa. Była jednym z ośmiorga dzieci króla Portugalii Manuela I Szczęśliwego i jego drugiej żony Marii, córki króla Aragonii Ferdynanda Aragońskiego.
W 1521 tron Portugalii objął brat Izabeli Jan III. Rozpoczął on negocjacje z cesarzem Karolem V. Karol miał poślubić Izabelę, a Jan siostrę cesarza Katarzynę. Małżeństwo Karola i Izabeli zostało zawarte per procura w 1525. Ślub odbył się 10 marca 1526 w Sewilli. Małżeństwo było udane. Podczas swojego miesiąca miodowego, mimo iż towarzyszyło im wiele osób, małżonkowie cały czas ze sobą rozmawiali.
Podczas nieobecności męża w Hiszpanii Izabela sprawowała regencję w jego imieniu. Działo się to w latach 1529-1532 i 1535-1539.
Cesarzowa zmarła w 1539, podczas porodu swojego siódmego dziecka. Jej śmierć głęboko dotknęła Karola, który nigdy więcej się nie ożenił i do końca życia nosił żałobę. Szlachcic z Gandii, Franciszek Borgiasz, sprowadził ciało Izabeli do Grenady. Podobno kiedy zobaczył zmiany, jakie poczyniła śmierć na twarzy pięknej cesarzowej, zdecydował "nigdy więcej już nie służyć śmiertelnemu władcy". Później Borgiasz został świętym Kościoła katolickiego. Kazanie na pogrzebie wygłosił inny późniejszy święty Jan z Ávili.
Karol i Izabela mieli razem czterech synów i trzy córki: