Józef Śliwiński to temat, który był przedmiotem debaty i refleksji na przestrzeni dziejów. Od samego początku do chwili obecnej temat ten budzi zainteresowanie ekspertów i fanów, wywołując dyskusje na różnych obszarach. Na przestrzeni lat Józef Śliwiński przeszedł istotne zmiany, zarówno w jego postrzeganiu, jak i wpływie na społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Józef Śliwiński, analizując jego ewolucję w czasie i jego dzisiejsze znaczenie. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i podejścia omówione w związku z tym tematem, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję.
Józef Śliwiński, ok. 1895 r. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość |
polska |
Józef Śliwiński (ur. 15 grudnia 1865 w Warszawie, zm. 4 marca 1930 tamże) — polski pianista i dyrygent.
Był synem organisty Jana Śliwińskiego. Uczył się najpierw prywatnie w Warszawie u Juliusza Janothy i Kazimierza Hofmana, następnie w Warszawskim Instytucie Muzycznym u Rudolfa Strobla. W latach 1886-1887 studiował w Wiedniu u Teodora Leszetyckiego i w Petersburgu u Antona Rubinsteina.
Koncertował od roku 1890 w wielu krajach Europy, w roku 1901 w USA z lipską orkiestrą Hansa Windersteina.
Specjalizował się w repertuarze romantycznym, szczególnie w utworach F.Chopina.
W 1910 rozpoczął działalność pedagogiczną w Rydze, potem w Rostowie nad Donem. W 1912 został profesorem konserwatorium w Saratowie, w latach 1914-1916 sprawował tam funkcję dyrektora.
W 1918 powrócił na stałe do Polski, gdzie prowadził działalność pedagogiczną w Warszawie i Poznaniu. Pochowany w Warszawie na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 18-1-8).