Józef Szermentowski

Dziś Józef Szermentowski nadal jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu społeczeństwem. Wraz z postępem technologii i globalizacją Józef Szermentowski staje się coraz częstszym tematem dyskusji w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Jego wpływ i zakres obejmują szerokie spektrum aspektów życia codziennego, co czyni go przedmiotem ciągłych badań i refleksji. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane ze Józef Szermentowski, w celu lepszego zrozumienia jego wpływu dzisiaj i jego prognoz w przyszłości.

Józef Szermentowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 lutego 1833
Bodzentyn

Data i miejsce śmierci

6 września 1876
Paryż

Narodowość

polska

Alma Mater

Szkoła Sztuk Pięknych w Warszawie

Dziedzina sztuki

malarstwo

W parku, 1873
Tablica w kościele w Bodzentynie

Józef Szermentowski (ur. 16 lutego 1833 w Bodzentynie, zm. 6 września 1876 w Paryżu) – polski malarz pejzażysta.

Życiorys

Uczeń Franciszka Kostrzewskiego, którego poznał w Kielcach w domu swojego protektora, Tomasza Zielińskiego. Studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1853–1857) pod kierunkiem Chrystiana Breslauera, Juliusza Kossaka; wśród jego nauczycieli (poza akademią) był Wojciech Gerson.

W 1860 wyjechał jako stypendysta do Paryża, gdzie pozostał już do końca życia. Po śmierci został pochowany na cmentarzu Les Champeaux w Montmorency. Był przyjacielem Cypriana Kamila Norwida.

W okresie warszawskim malował widoki okolic nadwiślańskich i świętokrzyskich (Widok Sandomierza), w latach następnych doszły motywy górskie, parkowe, leśne (Las dębowy) oraz sceny z życia wsi i małych miast (Oracz, Pogrzeb chłopski, Widok rynku w Szydłowcu). Był wrażliwy na krzywdę ludzką (Sieroty, Biednemu wiatr w oczy wieje, Poddaństwo). Jako pierwszy polski pejzażysta studiował naturę z uwzględnieniem czynników światła i cienia (Odpoczynek oracza, Kościół wiejski czy akwarela W parku). Na twórczość Szermentowskiego wpływ mieli pejzażyści holenderscy z XVII w. i współcześni artyście Barbizończycy.

Za jego wnuka podawał się Eugeniusz Schummer, który przyjął jego nazwisko, choć zarówno „Kurier Warszawski” (z dnia 10 września 1873), jak i „Gazeta Narodowa” (nr 228 z 1873) podały, że zmarł bezpotomnie.

Niektóre obrazy:

  • Widok rynku w Szydłowcu (1854)
  • Odpoczynek oracza (1861)
  • Pogrzeb chłopski (1862)
  • Bydło schodzące do wodopoju (także Bydło na pastwisku, 1876)
  • Studium wioski polskiej (1866–1868)
  • Droga do wsi (1872)
  • W parku (1876)
  • Dziedziniec zamku w Szydłowcu

Przypisy

  1. Jerzy. Malinowski, Malarstwo polskie XIX wieku, Warszawa: Wydawn. DiG, 2003, ISBN 83-7181-290-6, OCLC 54704215.
  2. Witold Raczunas, Jozef Szermentowski – życie , pinakoteka.zascianek.pl .

Bibliografia

Linki zewnętrzne