Obecnie Jaćwież to aktualny temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Zagadnienie to wywarło ogromny wpływ na społeczeństwo, wywołując szerokie zainteresowanie i będąc przedmiotem debaty w różnych obszarach. Jaćwież od dawna jest przedmiotem studiów i badań ze względu na swoje znaczenie, a opinie na jego temat są zróżnicowane i często pełne pasji. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Jaćwież i jego wpływ w różnych kontekstach, oferując szeroką i szczegółową wizję, która pozwala czytelnikowi lepiej zrozumieć ten bardzo istotny problem.
Jaćwież, także Sudawia (Sudowia) – ziemie zajmowane do ok. XIII wieku przez bałtyjskie plemię Jaćwingów.
Granice i obszar Jaćwieży są przedmiotem dyskusji wśród badaczy. Wynika to z niewielkiej ilości dostępnych przekazów – skąpe źródła z XIII i XIV wieku dają tylko minimalne dane, pozwalające zorientować się w położeniu geograficznym Jaćwieży u schyłku jej istnienia w XIII wieku. W wyznaczaniu obszaru Jaćwieży pomocne są badania archeologiczne, badania nad późniejszym osadnictwem polskim, ruskim i litewskim na ziemiach pojaćwieskich, a także występowanie nazw geograficznych pochodnych od nazw Jaćwingów, Sudowów i Dajnowa.
Większość granic Jaćwieży miało charakter naturalny – tworzyły je bory, moczary i rzeki. W miejscach zwężenia borów i moczarów granice umacniano prawdopodobnie zasiekami ze zwalonych pni i gałęzi. Szlaki drożne wnikały na teren Jaćwieży w niewielu miejscach. Szlakami tymi posługiwali się Jaćwingowie podczas wypraw na ziemie sąsiadów, a także oddziały nieprzyjaciół najeżdżające ziemie Jaćwieży.
W literaturze przedmiotu spotykane są m.in. poniższe propozycje granic Jaćwieży: