Jacek Paśniczek

W dzisiejszym świecie Jacek Paśniczek stał się istotnym tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Jacek Paśniczek jest tematem, który nadal budzi debatę i kontrowersje. Od swoich początków po ewolucję we współczesnym świecie, Jacek Paśniczek przyciągał uwagę naukowców, ekspertów, entuzjastów i ciekawskich. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty związane z Jacek Paśniczek, oferując kompleksowy i szczegółowy przegląd, który pozwoli czytelnikowi lepiej zrozumieć jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym świecie.

Jacek Paśniczek
Data i miejsce urodzenia

30 lipca 1951
Lwówek

profesor nauk humanistycznych
Specjalność: filozofia logiki, logika
Doktorat

1981 – filozofia
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Habilitacja

1990 – filozofia
Uniwersytet Warszawski

Profesura

1998

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Okres zatrudn.

od 1974

Dziekan
Wydział

Filozofii i Socjologii UMCS

Okres spraw.

1991–1995

Dziekan
Wydział

Filozofii i Socjologii UMCS

Okres spraw.

2002–2008

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi

Jacek Paśniczek (ur. 30 lipca 1951 w Lwówku) – polski filozof i logik, profesor nauk humanistycznych, dwukrotny dziekan Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Życiorys

W 1974 ukończył studia z zakresu matematyki na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Dysertację doktorską pt. Logika fikcji, której promotorem był Leon Koj, obronił w 1981 na macierzystej uczelni. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1990 na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego w oparciu o rozprawę Meinongowska wersja logiki klasycznej. Jej związki z filozofią języka, poznania, bytu i fikcji. Tytuł naukowy profesora otrzymał 15 kwietnia 1998.

Pracę na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie rozpoczął w 1974 jako asystent. Obejmował kolejno stanowiska adiunkta (1982), profesora nadzwyczajnego (1991) i profesora zwyczajnego (2001). Od 1991 do 1995 i w latach 2002–2008 pełnił funkcję dziekana Wydziału Filozofii i Socjologii UMCS. Odbył nadto staże na Lock Haven University of Pennsylvania (1989) i w King’s College London (1993). W celach naukowo-badawczych przebywał na Wydziale Matematyki Uniwersytetu Paryskiego (1989), University at Buffalo (stypendium Fulbrighta w l. 1995–1996) i Uniwersytecie w Uppsali (1999).

W latach 1996–2006 był członkiem prezydium Polskiego Towarzystwa Logiki i Filozofii Nauki. W 1999 wszedł w skład Komitetu Nauk Filozoficznych PAN. W 2007 zasiadł w sekcji nauk humanistycznych i społecznych Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów. W 2012 został członkiem Institut International de Philosophie, stając się jednym z dwóch czynnych reprezentantów z Polski.

Specjalizuje się w filozofii logiki, logice, ontologii oraz nauce o poznaniu i komunikacji społecznej. Jego zainteresowania naukowe obejmują również filozofię języka, teorie intencjonalności, filozofię matematyki i filozofię marzeń sennych.

Odznaczenia

W 2009, za zasługi w pracy naukowej i dydaktycznej, za działalność społeczną, został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi.

Wybrane publikacje

  • Logika fikcji. Esej o pewnej logice typu meinongowskiego, Lublin 1984
  • Meinongowska wersja logiki klasycznej. Jej związki z filozofią języka, bytu i fikcji, Lublin 1988
  • The Logic of Intentional Objects. A Meinongian Version of Classical Logic, Dordrecht 1998
  • Predykacja. Elementy ontologii formalnej przedmiotów, własności i sytuacji, Kraków 2014

Przypisy