W dzisiejszym świecie Jan Śpiewak (poeta) to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Jan Śpiewak (poeta) zdołał wzbudzić zainteresowanie wielu różnych osób i organizacji. Jego wpływ znalazł odzwierciedlenie w różnych obszarach, od technologii po rozrywkę, w tym zdrowie i edukację. W tym artykule szczegółowo zbadamy Jan Śpiewak (poeta), analizując jego implikacje, wyzwania i możliwe rozwiązania. Dodatkowo zbadamy, jak Jan Śpiewak (poeta) ewoluował na przestrzeni czasu i jaki wpływ wywarł na współczesne społeczeństwo.
Jan Śpiewak, lata 60. XX w. | |
Data i miejsce urodzenia |
18 lipca 1908 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 grudnia 1967 |
Narodowość |
polska |
Dziedzina sztuki | |
Ważne dzieła | |
| |
Odznaczenia | |
Jan Śpiewak, pierwotnie Jakub Spiwak (ur. 18 lipca 1908 w Hołej Prystani, zm. 22 grudnia 1967 w Warszawie) – polski poeta, eseista i tłumacz pochodzenia żydowskiego. Mąż poetki Anny Kamieńskiej, ojciec socjologa Pawła Śpiewaka, dziadek działacza społecznego Jana Śpiewaka.
Urodził się w ukraińskiej wsi Hoła Prystań koło Chersonia w rodzinie żydowskiej, jako syn adwokata Leona Spiwaka i Klary z d. Messer. Ok. 1920 r. wraz z rodziną zamieszkał we Lwowie, gdzie w 1926 r. zdał maturę, a następnie studiował filologię polską, historię i historię sztuki na Uniwersytecie Jana Kazimierza. W 1931 r. przeniósł się do Warszawy, gdzie w 1936 r. na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego uzyskał tytuł magistra. Związany był z grupą poetów lewicujących, którzy swoje wiersze drukowali w pismach socjalistycznych, „Sygnałach” i „Lewym Torze”. Okres II wojny światowej spędził w Związku Sowieckim. Jego rodzice zginęli w Holocauście.
W 1948 ożenił się z Anną Kamieńską (1920–1986), poetką. Mieli dwóch synów: Jana Leona (1949–1988), dziennikarza („Powściągliwość i Praca”), pisarza i działacza społecznego, oraz Pawła, socjologa (1951–2023).
Do Polski wrócił w 1946 r., początkowo do Łodzi, a od 1950 r. mieszkał w Warszawie. Był członkiem redakcji miesięcznika literackiego „Współczesność”. Wydał wiele tomów poezji, również przekłady utworów literatury rosyjskiej i bułgarskiej. Razem z żoną, Anną Kamieńską, tłumaczył dramaty Gorkiego, zaś we współpracy z Sewerynem Pollakiem opublikował w 1955 dorobek literacki Józefa Czechowicza. Jest autorem antologii, szkiców literackich, esejów, wspomnień o innych poetach (m.in. o Gałczyńskim, Piętaku, Ginczance). Otrzymał w 1966 Order Cyryla i Metodego I klasy za tłumaczenia z języka bułgarskiego zawarte w antologii Oj, lesie, lesie zielony. Jego wiersze znalazły się w kilkunastu antologiach poezji polskiej wydanych w językach obcych.
Zmarł na nowotwór w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C2, rząd 4, grób 11).
Od 1968 w Świdwinie co roku odbywa się ogólnopolski konkurs poetycki imienia Jana Śpiewaka i – od roku 2005 – także Anny Kamieńskiej, jeden z najstarszych konkursów w Polsce. Jest także patronem tamtejszej Miejskiej Biblioteki Publicznej.