W dzisiejszym świecie Jan Dismas Zelenka stał się tematem dużego zainteresowania i debaty. Dzięki różnym aspektom i konsekwencjom Jan Dismas Zelenka zdołał przyciągnąć uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. Od jego powstania po konsekwencje dla współczesnego społeczeństwa, Jan Dismas Zelenka zaznaczył się przed i po w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy różne aspekty Jan Dismas Zelenka, zagłębiając się w jego przyczyny, skutki i możliwe rozwiązania. Bez wątpienia Jan Dismas Zelenka stanowi wyzwanie dla ludzkości, ale także okazję do refleksji i poszukiwania alternatyw, które przyczyniają się do jego zrozumienia i ostatecznego rozwiązania.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
kontrabasista, kapelmistrz, kompozytor |
Strona internetowa |
Jan Dismas Zelenka, właśc. Jan Lukáš Zelenka (ur. 16 października 1679 w Louňovicach pod Blaníkem, zm. 23 grudnia 1745 w Dreźnie) – czeski, niemieckojęzyczny kompozytor epoki późnego baroku, kontrabasista i kapelmistrz.
Jan Lukáš Zelenka urodził się w Louňovicach pod Blaníkem 16 października 1679 roku, w rodzinie Jiří'ego i Marii Magdaleny Hajek. Był najstarszym z ośmiu rodzeństwa. Ojciec był nauczycielem i organistą w katolickim kościele parafialnym w Louňovicach. Jan Zelenka został ochrzczony jako Jan Lukáš. Używanie przez niego zmienionych imion Jan Dismas odnotowane zostało w źródłach pisanych od 1704 roku.
Muzyk przeniósł się z Czech do Drezna około 1710 roku. Znalazł zatrudnienie w kapeli na dworze Augusta II Mocnego, który przeszedł na katolicyzm, stając się królem Polski w 1697 roku. August II przebudował teatr pałacowy w kościół katolicki. Zelenka był kontrabasistą. Większość życia spędził na dworze drezdeńskim. Prawdopodobnie odbył podróż do Wenecji. Dwa lata spędził w Wiedniu, studiując u Johanna Josepha Fuxa.
Zelenka komponował niemal wyłącznie dzieła religijne, dlatego nazywany jest czasem „katolickim Bachem”, jednak ze względu na obecność wirtuozerii w jego muzyce skrzypcowej wspominany jest też czasem jako „czeski Vivaldi”. Zmarł w Dreźnie 23 grudnia 1745 roku.
Kompletny spis utworów Zelenki zawiera niemal 250 utworów, przeważnie o charakterze religijnym, w tym 21 mszy (jedna zaginęła), 4 requiem, 2 wielkie oratoria, 2 Magnificat i Te Deum, 13 litanii, wiele psalmów, hymnów i antyfon.
Do najważniejszych należą przede wszystkim msze, skomponowane w ostatnich 10 latach życia, oratoria i litanie.
Szczyt jego twórczości świeckiej, a zarazem szczytowy barok muzyczny reprezentuje Sub olea pacis et palma virtutis i jego utwory instrumentalne.
Kompletny katalog dzieł Zelenki stworzył niemiecki muzykolog, Wolfgang Reiche.